Victor Tsvyk bu ay 4.800 tonluk buğday hasadı yaptı, ancak Rusya, Ukrayna’nın dünya gezisine izin veren bir anlaşmadan çıktıktan sonra, götüreceğin yere gideceği hakkında hiçbir fikri yok. Ya da çok sevdiğin çiftliğinin nasıl ayakta kalacağını.
REKLAMCILIKGenel olarak hasadının %90’a varan kısmı Odesa’nın güney limanından ihraç eden Tsvyk bir krizle karşı karşıya: Verimi geçenleri göre %20 daha yüksek, bu barış içinde bir nimet olsun.
Ancak savaş, fahiş lojistik maliyetleri ve Rusya’nın limanlarını bloke etmesi, onun için nakliyesini çok pahalı hale getirdi.
Tsvyk, benzer bir ikilemle karşı karşıya kalan binlerce Ukraynalı çiftçiden biri.
67 yaşındaki geleceğin nasıl tasavvur edildiğini sorulduğunda, “Konuşması çok acı verici” dedi.
Geçen ay Rusya, Karadeniz üzerinden Ukrayna ile görüşme gösteren gemilere koruma sağlamak için BM ve Türkiye’nin arabuluculuk yaptığı anlaşmadan çekildi.
Rusya’nın kendi limanlarından birini vurarak küresel pazarlarda buğday ve mısır fiyatlarının zikzak çekmesine neden oldu.
Ülkeler ev anlaşmasının yeniden tesis edilmesi için baskı yaparken ve Karadeniz’de çatışmalar yoğunlaşırken, Ukraynalı çiftçiler çocukları nasıl sürdüreceklerini ve gelişmekte olan hamilelerle mücadele eden insanlar için kritik öneme sahip gıdaları nasıl sağlayacaklarını merak ediyor.
Tsvyk, hasadı ile ne yapacağını veya 77 işçisine nasıl ödeme yapmaya devam edeceğini bilmiyor.
“Bu durumda ne tıslayabilirim? Herkes için büyük bir üzüntü” dedi.
Kiev’den 120 kilometre (75 mil) geçen Shurivka’daki geniş çiftliğinde buğday değil aynı zamanda keçi peyniri ve meyve suyu sadece da üretiliyor.
Tsvyk’in dört çalışanı mücadeleye girmek için ayırmak için, kalan buğdayını hasat edip depoladı ve şimdi gelecek sezona hazırlanmak için dönümlerce arazisini ekiyor.
REKLAMCILIKBelirsizliğin rengi ağır basıyor. Tahıl, çiftliğin ana gelir kaynağı ve şu anda kapalı olan Odesa limanı, dünya ile ticaretin ana kapısıydı.
Tsvyk’in ürünleri Hindistan’a ve Kuzey Afrika’daki alıcı kaybına kadar gitti, diyor. Şimdi, komşu Avrupa ülkelerinin tepkilere yol açan’dan geçen daha karayolu, demiryolu ve nehir yolları diğer tek seçenek olduklarında, gözlemi büyük verilerin depolarda bekleyecek ve ona on binlerce avroluk zarara mal olacak.
Geçen yıl Tsvyk’e satamadığı 1.500 tonluk buluşma bulunamadı. Bu yıl asla satamayacağından. Bu, birçok çiftçinin eskisi kadar ekim yapmadığı anlamı geliyor: Analistler, tarıma dayalı Ukrayna’da mısır ve buğday üretiminin bu yıl savaş önceki seviyelerine göre yaklaşık %40 düştüğünü söylüyor.
Buğday taşımacılığının yükselen maliyeti, geçen yıl Tsvyk’in gelirini aşındırdı. Savaşla ilgili riskler nedeniyle tedarik zincirindeki her adımın fiyatı arttı ve bu da bazı çiftçilerin biraz kar elde etmek için ayçiçek yağı gibi başka ürünlere yönelmesine neden oldu.
Tsvyk’in güvenilir ziraat mühendisi Oleksandr Sivogorlo, kâr olsun ya da olmasın, ihmal edilemeyeceğini söyledi.
REKLAMCILIKSivogorlo, “Tuna (Nehir) boyunca (ihracat için) bazı sınırındaki yollar var, ancak çok sınırında” dedi. Ayrıca Rusya, Tuna Nehri üzerindeki Ukrayna limanlarını hedef alarak kullanımlarına ilişkin belirsizliği artırdı.
Çiftliğin, gelecek yıl daha kaliteli buğday üretimi için ürünlerinin bir süresinin daha iyi gübre ile değiştirildiği yönetimle takas planlarını yürüttüğünü söyledi.
Tsvyk ayrıca ayçiçeği ve kolza yağı gibi fahiş maliyetlerine katlanmadan satabileceği farklı ürünler üretecek ve elde edilmemesine olan tüketimini azaltır.
Sivogorlo, “Kayıplarımızı bu ürünlerle karşılıyoruz” dedi. “Buğday beklentilerimizin ne yönde ilerlediğini söylemek zor, her şey ihracata bağlı.”
Bunlar, Tsvyk’in çaresizlik zamanlarında çiftliği ayakta tutmak için başvurduğu stratejilerdir. Ancak kar elde etmeyi beklemeyeceği – umabileceği en iyi şey başa baş kalmak.
REKLAMCILIKBu bile, bu yıl para kazanan diğer çiftçilerden daha iyi.
