Geçmiş, Kosova’nın Sırp ve Arnavut toplulukları – tarihsel olarak herhangi bir siyasi meselenin farklı uçlarında bulunanlar – bir konuda hemfikir görünüyorlar.
sonra kendi ülkesindeki ruh hali Pazartesi Brüksel’deki toplantıSırbistan cumhurbaşkanı arasında Aleksandar Vucicve Kosova Başbakanı Albin Kurtibelirgin şekilde ekşiydi.
“Anlaşma öncesinde hem Priştine’de hem de Mitrovica’da protestolar vardı. Herkes birbirine karışmış ve süreç yüzünden hayal kırıklığı yaşıyor gibi görünüyor,” diye açıklıyor. Donika Emini, yıllarca iki ülke arasındaki gidişatı takip eden bir siyasi analist.
Euronews’e verdiği demeçte Emini, “Bu belgenin ve aynı zamanda müzakere etmeye sahip olacağı gerçek etki, yaşamları açıkları yolları, daha geniş nüfus için net değil, bu nedenle insanların şu anda buna nasıl tepki vermelerini bilmiyorlar.”
İlişki neden bu kadar gergin?
Kosova ve Sırbistan, 1990’larda eski Yugoslavya’nın dağılmasına damgasını vuran kanlı çatışmaların sonundaki savaş zamanı savaşan bölümleridı ve aralarındaki çatışmaların çıkışları için Avrupa Birliği tarafından yönetilen, genellikle çekişmeli bir diyaloğa kilitlendiler.
Anlaşmazlıkların başında Sırbistan’ın 2008’de ilan edilen Kosova’nın bağımsızlığını kabul etmeyi reddetmesi geliyor. Sırbistan’ın resmi çizgisi, Kosova’nın kendi topraklarının bir parçası olduğu yönünde – 20. yüzyılın büyük bir bölümü olduğu gibi – ülkenin ayrı hükümet ve kurumları olmasına rağmen. iki koleksiyon fazla.
“Kosova ve Sırbistan’ın birlikteliği bu temel sorunları çözeceği bir senaryo yoktu. Uluslararası arabuluculuk olmadan en temel değişim tokuşlar bile gerçekleşemezdi” diyor. Vjosa Musliu, siyaset bilimi yardımcı doçenti Vrije Universiteit Brüksel.

Yugoslavya parçalanıyor
AB Hırvatistan üyesi ve Slovenya gibi Yugoslavya’nın dağılmasından sonra bağımsızlığını kazanan ülkeler ve Kuzey Makedonya gibi aday ülkeler de sosyalist federasyon içinde cumhuriyetlerdi. Kosova yoktu.
Musliu, “Savaş ve ondan önceki yıl, Sırbistan’da uzun süredir var olan Arnavut karşıtı bağnazlıktan ayrılamaz” diye açıklıyor.
Etnik Arnavutlar, 1989’da eski Sırp diktatörü Slobodan Milošević’in iktidara gelmesiyle birlikte siyasi ve yurttaşlık haklarından mahrum bırakıldı ve bu iktidar, çatışma patlak verene kadar yıl sürdü.
Ardından, bugüne kadarki tartışmaları alevlendirmeye devam eden benzeri görülmemiş bir hareketle NATO, o dönemde Yugoslavya’dan geriye kalan Sırbistan ve Karadağ’a ve Sırbistan’ın eyaleti olan Kosova’ya da havadan bombalama harekatını başlatmaya karar verdi.
“1999’daki NATO bombalaması, Sırbistan’ın Kosova’daki kontrolünü çekip kapsayıcı bir uluslararası varlık sağladı. Kosova’nın etnik Arnavut yönetiminde bir devlet haline geleceği netleşti ve bu, Sırbistan’da daha fazla düşmanlık ve nefretlik duygusu yarattı” diye devam ediyor Musliu.
“Sırbistan’ın kendi ulusunun beşiği olarak gördüğü yerde ikinci sınıf tüketmeye yetki vereceğini” diye vurguladı.

Nobel Barış Ödülü sahibi tarafından aracılık edilen anlaşma
Kosova hızla BM himayesine girdi ve kendi hükümetine sahip olmasına ve seçim yapmasına izin verilirken, son söz BM’ye aitti. devam eden diyaloğun öncüsünü kolaylaştırmaya çalıştılar ve Kosova’nın tamamen bağımsız hale gelmesi için bir tür çerçeveli hücreye çalıştılar, bu çerçeve sonunda eski Devlet Başkanı ve Nobel Barış Ödülü sahibi tarafından arabuluculuk verildi. Martti Ahtisaari.
BM daha sonra bayrak diyalogu ve Kosova-Sırbistan ilişkisinin kolaylaştırılmasını devralan Avrupa Birliği’ne devretti. 2008’de Kosovalığını bağımsız ilan etti ve Ahtisaari anlaşmasına dahil edildi.
“Kosova bağımsızlığını ilan ettikten sonra Sırbistan, anayasasını koruma altına alma iddiasında olduğu için Kosova’nın bir devlet olarak muhafazasını engellemeyi hükümeti politikası olarak gördü. Vrije Universiteit’ten Vjosa Musliu, “Bugünlerde donmuş çatışma böyle başladı” diyor.

Buldozer diplomasisi Balkanlar’a geri döndü
Brüksel’de Pazartesi günkü toplantısı, gardiyanları ve resmi ikili ilişkileri yürütenleri onu daha fazla yaklaştıracak bir anlaşma üretmeyi amaçlayan ABD ve NATO’nun pek de incelikli olmayan kol bükmeleriyle eşleştirilmiş aylarca süren müzakerelerin doruk noktasıydı.
Musliu, “Ukrayna’da devam eden savaş, Balkanlar’daki sorunları çözmemiş ABD için bir güvenlik önceliği haline getirdi ve ABD, büyük bir güvenlik sorunu sezdiğinde her zaman hızlı ve güçlü tepki veriyor” diye açıklıyor.
Balkan meselelerine odaklanan üst düzey Amerikalı diplomatlar bölgesi birkaç ziyarette bulundu. AB’nin Özel Elçisi Miroslav Lajčák, Eylül ayının bu yana Kosova’ya en az 10 gezi yaptı.
Birliğin dış politika organı olan Avrupa Dış Eylem Servisi, toplantıların hemen takip edeceği, etkisi konusunda çekingen davransa da günün sonunda resmi anlaşmayı yayınladı.
“Umarım Anlaşması aynı zamanda çok özelliğin bulunduğu güveni inşa etmek ve geçmişin hakimiyetinin boyutları için temel olabilir. AB’nin Dış İlişkiler ve Güvenlik Politikası Yüksek Temsilcisi Josep Borrell -aynı zamanda diyalogun resmi başkanı- gazetecilere ilişkin demeçte, çok ihtiyaç duyduğu güven.
“Hükümlerin belirli uygulama şekillerini belirlemek için daha fazla müzakereye ihtiyaç var” diye devam etti.
Sessiz yanıtın Nedeni, her iki tarafında da anlaşmanın nihai şeklini kabul etmesine rağmen, birçok grubun toplantı öncesi beklentisi gibi resmi olarak tarafya devam etmemeleriydi. Şimdi anlaşmanın eki olarak gösteren şeyi veya hükümetin nasıl uygulanacağını bir yol haritasını oluşturmaya devam edecekler.

Uzun süre beklenen gerçeklik kontrolü
Anlaşma, Sırbistan’ın Kosova’nın AB ve Birleşmiş Milletler gibi uluslararası kuruluşlara hakimiyetinde bulunmayı engellemeyeceği gerçeği gibi önemli emsalleri içeriyor.
Sırbistan geleneksel olarak Moskova ile yakın bağlarını kullanmış olsa da (Ukrayna’nın devam eden işgali nedeniyle Rusya’ya yönelik yaptırımlara girmeyemaya devam ediyor) BM Güvenlik Konseyi’nde söz sahibi olmak için Sırbistan cumhurbaşkanı Vučić Salı gecesi bir televizyon röportajında anlaşmanın geçerli olduğunu doğruladı . Kosova’nın “hükümetler arası örgüte” girişin yolu açılıyor.
“Evet, [BM öğrencilerini] içeriyor. Bu aile birlikleriydim, ”dedi Vučić, güçlü bir şekilde hükümet yanlısı olduğu düşünülen ulusal yayıncısı RTS’ye açık kamu röportajında.
“Herkesin neden bu kadar güvenli olduğunu bilmiyorum. Dün inmeniz ve Fransızların, Almanların ve Amerikalıların bağımsız bir Kosova’yı savunduklarını fark ettiniz mi?” diye sordu.
Yine de Kosova’nın Sırp nüfusunda olduğu kesimlerinde Belgrad, eğitim ve halk sağlığı sistemlerini finanse etmek ve sürdürmek de dahil olmak üzere yerel halk üzerinde güçlü bir yapıya sahip.
Etnik Sırpların kalabalıklarının yaşadığı yerel ülkedeki pek çok kişi, son aylarda birkaç kez düzenlenen protestolar da dahil olmak üzere Vučić’i onları ihanet etmekle suçladı.
Yine de şu anda Kosova yönetiminde olan bakan ve işçi rakibinin konumundaki bir diyaloğa katılmak için Vučić tarafından kişisel olarak kullanılan bölgeye giden Kosovalı Sırp Nenad Rašić gibi figürler için bu, uzun süredir ihtiyaç duymayan bir gerçeklik kontrolüydü.
Euronews’e konuşan Rašić, “Bir yandan, daha fazla gerilimin gerçekleşmediği sürece, bu anlaşmaya varıldığı için gerçekten mutluyuz.”

Geçen yaz, Kosova ile Sırbistan arasındaki sınırda gerilim doruk noktasına ulaşmıştı ve insanların iki yola kara yoluyla ulaşmanı barikatlar oluşturduğutu. 1999’dan beri orada konuşulmuş olan polise ve NATO’nun barış güçlerine birkaç saldırı vakası yaşandı.
Rašić, “Kosova’da daha çok ırklı yerlerde yaşayan veya düzenli olarak Arnavutlarla tanışma fırsatına sahip olan insanların gerilimini kabul etmediler” diye açıklıyor.
Rašić, Kosova’da herkesin sahip olduğu aynı fikirde olmadığının gökyüzünü çizmeye dikkat etse de, her iki toplumun da içinde yaşadığı yanılsamanın sona ermesinin zamanının geldiğini söylüyor.
“Sorun şu ki, 20 yılı aşkın bir süredir, Kosova’daki pek çok Sırp kütlesilu bölge izole edilmiş ve enklavlar, hatta gettolar olarak kullanılmış gördüklerinde, yerel Sırplar Kosova’nın geri kalanından kopmuş durumda” dedi.
Bu topluluklarda bir tür Sırp hükümeti yönetimi ve varlığının bulunduğundan, Sırbistan’ın oğlu birkaç yılda Kosova’da bulunduklarından çok daha büyük bir role sahip olduğu ve bir gün geri gelebileceği yanılsaması yaratıldı.
“Yine de gerçek farklı. Anlaşmadan hayal güçlerine uğrayacak olan insanlar bunlardan. Diğerleri rahat bir nefes alacak, ”diye bitiriyor.
Kosova’daki Arnavut yapısı için, anlaşmanın Sırp Belediyeler Birliği’nin – ya da özellikle etnik Sırpların zararlarını elde etmesi için bir organın – oluşumuna yol açabileceği fikri kaygı kaynağı oldu.
gruplar – muhalefetteyken Sırbistan ile diyaloğu Belgrad’ın eski eyaleti üzerindeki yönetimini sürdürme girişimi olarak sunan Başbakan Albin Kurti de dahil olmak üzere – bunun çok ileri bir uzlaşmacı suçlular.
“Dernek kurulmayacak gibi bir algı var. Yani AB ve ABD’nin mühlet yaptığı Ortaklık anlaşmasında açıkça belirtilmiş olduğu süre boyunca Kosova kendinden bundan kurtaramaz” dedi.
“Kosova yönetiminin bu konuda halkla gerekli, ayık tartışmaları yapmaya, onu insanlar için yıkmaya çalışmaya hazır, kaygı verici” diye vurguluyor.
AB ve ABD, Ukrayna’nın devam eden işgalinden bakımlarının olası bir bakışına ilişkin korkuların yanı sıra, iki liderin kendi ülkesindeki muazzam popülaritesinin de sahibi.
Ayrıca, iki ülkesi de Batı’dan kalkınma fonu oluşturuyor ve şimdi Batı’nın yatırımlarından para kazanmak istiyor gibi görünüyor.
Enmi, “Başka hiçbir lider bu anlaşmayı taraflar için daha uygun değil” diyor.
“Muazzam bir seçim yetkisine ve siyasi meşruiyete sahipler. Halk desteğine sahipler. Bu nedenle teslim olacaklar olması gerekiyor.”