NATO’nun caydırıcılık stratejisi, birlikleri 1949’dan bu yana önemli ölçüde değişti. Geçmişte “tuzak teli” olarak görev yapan sınırlarda askeri birimlerin yeri, dış risklere maruz kalan kalan güçlendirilmiş taburlar ve ağır silahlar aldı.
Rusya’nın Ukrayna’yı tam işgali ve Avrupa’daki güvenliğe yönelik tehditlerle karşı karşıya kalan Atlantik İttifakı, genel kaslarını esnetmeyi seçti.
“Tripwire” stratejisi
Soğuk Savaş sırasında ve onu takip eden on yıllarda NATO, jeopolitik gerilimin olduğu sınırlara hakim kuvvetler konuşlandırarak konumlandırmak.
Bu askeri birlikler, birliklerin göz önündeki bir “saldırı tehditleri”ni sahiplenmek çok, potansiyel bir saldırganı caydırmayı amaçlıyordu. Başka bir ifadeyle İttifak, askerlerden NATO’dan ayrılmaları durumunda toplu olarak karşılık vermeyeceği konusunda uyarıda bulunuyor. Bu “tuzak teli” stratejisidir.
Birkaç tarihi örnek: Soğuk Savaş sırasında ABD Ordusu, Batı Berlin’de Sovyet birlikleri bu bölgeye girmekten caydırmak için bir tugayda bulunuyordu, oysa mevcut birliklerin sayısı bir Varşova Paktı saldırısı durumunda birlikleri savunamayacaktı. 1980’lerde Falkland’da İngiliz ordusu küçük bir savunma gücüne güvendi, ancak Arjantin’e saldıran adaya ayrıca çıkma savaşını başlatmasını engellemedi. Benzer şekilde ABD, Pyongyang’daki rejime bir mesaj göndermek için Güney Kore’ye askeri personel gönderdi.
2014: Rusya’nın Kırım’ı ilhakı NATO’nun harekete geçmesini sağladı
Rusya’nın 2014’te Kırım’ı yasadışı bir şekilde ilhak etmesinden sonra NATO, Yeni Zirve Limanı’nda bu caydırıcılık stratejisine güvendi. Doğu kanadında, özellikle Baltık bölgelerinde, harekat asker barındırabilecek silah ve mühimmatla uçarak gelişmiş lojistik üstler konuştu.
Aynı zamanda İttifak, iki günde 800 kişi ve bir haftada 7.000 kişi seferber edebilen çok hızlı bir tepki gücü olan bir “öncü” kurdu. Moskova uyarıldı.
2016: Varşova’da İttifak bir adım daha atıyor
2016’da Varşova’daki NATO zirvesinin ardından, Atlantik İttifakı birkaç ülkesinde “çok uluslu savaş grupları” kurarak menzili artırdı: Estonya, Letonya, Litvanya ve aynı zamanda Polonya, Romanya, Slovakya, Macaristan ve Bulgaristan.
Ek adamların (4.000 asker) konuşmasına ek olarak, bu askeri takviye aynı zamanda giyildiğinden daha fazla gemi ve uçak anlamı vardı. NATO’nun ifadesi, “Bu, Rusya’nın komşularına ve genel olarak transatlantik topluluğa karşı tekrarlayan saldırganların davranışlarının doğrudan toplanması.” Moskova öfkeliydi.
“Tripwire” modası geçmiş bir strateji mi?
2022’de NATO kuvvetlerinin Avrupa’nın doğu kanadındaki gelişmiş varlığı, Vladimir Putin’i askerlerini Ukrayna’ya kadar bitirmeden caydırmadı.
Üst düzey bir İttifak yetkilisi, “Rusya’nın Ukrayna’da yaptıklarından sonra eski püskü strateji artık uygun değil. Bu, ilk savaşın en önemli savaş olması gerektiği anlamına geliyor.”
almanya dışişleri bakanı kabul: “Baltık resimler ve Polonya’daki çok sayıda varlık yaygın bir NATO ülkesine yapılan saldırının hepimize yapıldığını işaret eden önceki tuzak mantığı, artık mevcut haliyle yeterli olmayacak.”
Temmuz 2022’de Madrid’deki NATO zirvesi, “yüksek hazırlıklı” kuvvetlerin menzilini genişleten yeni bir model benimsedi: daha fazla silah ve belirli konuşlandırılmış silah stoğu ve daha entegre hava ve füze savunma sistemleri. Asker sayısı 300.000’e yükseldi.
Haziran 2022’de Avrupa’nın doğu kanadındaki NATO birliklerinin sayısı:
Yeni transatlantik doktrini, Rusya’yı “müttefiklerin güvenliğine yönelik en önemli ve doğrudan tehdit […] Müttefiklerin hatlarıne veya toprak yapısına yönelik bir saldırı olasılığını göz ardı edemeyiz.”
Bu yeni yol haritası ilk kez, NATO’ya göre “güvenliğine bir meydan okuma” teşkilatı yapan Çin’i de hedef.
