Beş yıllık bir çalma konusu; COVID-19’dan Ukrayna’daki savaş ve bunun sonucunda ortaya çıkan enerji şokuna ve artan enflasyona kadar, Avrupa ekonomisi son yarım yılda benzeri görülmemiş bir dizi krizle sarsıldı. AB’nin Ekonomi Komiseri Paulo Gentiloni’nin ifade ettiği gibi: Pandemi ve Rusya’nın Ukrayna’yı işgali gibi olaylar son derece olasılık dışı dizilişine devam ederek, “Kimse art arda iki Siyah Kuğumuzun yaşanacağını tahmin edemezdi.”
yıllık Haziran toplantılarında yapılacak parlamento seçimleri için sandık başına devam edilirken, Reel Ekonomi AB’nin bu zorlu dönemlerdeki ekonomik hareketleri ve bir sonraki dönemdeki toparlanma beklentileri değerlendiriliyor. Blok büyümeyi ve üretkenliği nasıl artırabiliriz, Yeşil Anlaşma hala yolunda mı ve Çin gibi ülkelerde ticari sermayenin sıfırlanması gerekiyor mu? Bunlar, AB’nin yeni bir yetkilendirme uygulamalarının genişletilmesiyle seçmenlerin karşılaştığı büyük sorulardır.
Umutsuz zamanlar, umutsuz önlemler
Umutsuz zamanların beslenme tüketiminin bir dönemde, AB’nin çok sayıda krize tepkisi kadar düşünülemez boyutlara ulaştığı; 800 milyar Avroluk dev Yeni Nesil AB fonu tarihi bir ekonomik jestti. Bloğun refahının ardından toparlanması ve yeşil ve dijital geçişi hızlandırmak için uygulanan bu programda, üye devletlerin ilk kez ortak borcun ihraç edildiğini gördü.
Ancak Kovid-19 aynı zamanda Brüksel’i mali şartlarda geçici olarak terk etmeyi de zorlaştırdı. O taraftan bu yana birçok ülke üye rekoru borç/GSYİH tutarlarına ulaştı; bu, 2022’deki enerji şoku ve yüksek enflasyonun daha da kötüleştirdiği bir sorun. Son zamanlarda yeniden harcanan kurallar, bu işlemleri tekrar kontrol ederek almayı amaçlıyor. Pandeminin ardından 2026’da sona erecek ve şimdi asıl soru şu: Avrupa yatırım yapmak ve gelecek için rekabet etmek için ihtiyaç duyduğu paraya sahip olacak mı?
AB Komisyonu Başkanı Ursula von der Leyen, “Gözlerinizin göremeyeceği kadar küçük bir virüsle başlayan şey, gözden kaçırılamayacağınız kadar büyük bir ekonomik krize dönüşecek.” Sorunun ortaya çıkması dile getirdi.
Paylaşılan bir yük
Bu krizle mücadeleye yönelik platform, NextGenerationEU fonunda ödenen paylaşım programıydı. Peki, oranlardan bu yana dört yıl sonra Avrupa Parlamentosu Üyeleri böyle bir finansal araca nasıl çalışıyor? Bunu gelecek için başarılı bir plan olarak mı görüyorlar yoksa ekonomik tabu haline mi dönmeli?
Avrupa Parlamentosu üyesi Stéphanie Yon-Courtin Islahat Group Real Economy’ye şöyle dedi: “Tutumlu ülkeler ile Club Med ülkeleri arasındaki bu savaşta ilk ortak kez bir borçlanma üzerinde anlaşabileceğimizi hiç düşünmezdik ve bu tarihi bir olay.”
Avrupa Parlamentosu üyesi ve Yeşil Grup eş başkanı Philippe Lamberts’e göre, toplumlararası işbirliğine yönelik bir umut sunuyor: “NextGenEU’yu bir prototip olarak geliştiriyorlar. Prototipin iyi uçması da önemli, dolayısıyla onu gerçekten kalıcı hale getirebiliriz.”
Onun platformu, Avrupa’nın uzun vadeli erişebildiğini gören Sosyalistler ve Demokratlar Grubu’ndan Avrupa Parlamentosu Üyesi Margarida Marques tarafından da paylaşılıyor: “NextGenerationEU’dan sonra iklim geçişine, dijital geçişe ve küresel ekonomiye yatırım yapmak için yeni bir yatırım aralığı oluşturulmalı. ” Avrupa Sosyal Haklar Sütunu, savunmayla ilgili.”
Ancak sağdaki rakamlar daha az ütopik bir görüşe sahip: “Şu anda yüksek borçlu ülkeler varsa, ancak Avrupa’nın ortak borçları olan Pandora’nın bu yeni okunabilirn faydalanabiliyorlarsa, orada bu borçlardan faydalanabilirler.” Avrupa Muhafazakarlar ve Reformcular Grubu’ndan milletvekili Michiel Hoogeveen, “Bu, finans söz konusu olduğunda tamamen yeni bir oyun sunuyor, dolayısıyla bunun bir hatayla ve o yola gitmememiz kapsamındaki ürünlerden oluşuyor” dedi.
Peki AB Komisyonu’nun planı nedir? Bir daha bu tür ekonomik araçlar kullanabilir miyim? Avrupa Komisyonu’nun Ekonomiden Sorumlu Üyesi Paolo Gentiloni, fonun AB’nin temel konsepti olan daha yakın birlik ifadesinin bir ifadesi olduğunu düşünüyor: “Tek bir avro bile olmadan temiz teknolojiler ve hayatta kalmanın mümkün olana yönelik küresel yarışa nasıl katılabiliriz? ortak finans? Bunun gerçekten imkansız olduğunu düşünüyorum.”
Borçla mı mücadele etmekle yoksa yatırım yapmak için borçla mı ömür boyu?
Ancak ister müştereken üstlenilsin ister üstlenilsin, borçların her zaman kontrol edilmesi gerekir. Yakın zamanda revize edilen mali kurallar, oluşumları sırasında oluşan varlıkların azaltılmasını amaçlıyor. Bu, yıllık GSYİH’nın sırasıyla yüzde 3’ü olan açık ve yüzde 60’ı olan borç gibi eski eşit değerlere bir dönüş anlamına gelirken, üye devletlere borç azaltma konusunda nasıl hareket edecekleri konusunda daha fazla esneklik verildi.
Ancak özellikle bilgi akışının sağlanmasının 2026’da sona ermesiyle birlikte yeşil geçiş gibi şeyler için tıslayacak yeterli para olacak mı? Avrupa Halk Partisi Başkanı Avrupa Milletvekili Manfred Weber, yatırım gerekli olsa da bunu başarmak için sınırsız borçlanmanın da çözülebildiğini söyledi: “Borç tarafında, biliniyor, bununla çok mücadele ediyoruz. Şu anda kimsenin faiz oranlarının nasıl yükseleceğini bilmiyor” diyor.
“Bu nedenle borç, gelecekteki neslin yatırım yapması için daha az fırsat anlamına geliyor. Ekonomik olarak genişletilebilir var, bu Avrupa’nın gücünün temelidir, ekonomik olarak güçlüyüz ve motoru yeniden çalıştırmamız gerekiyor.”
Gentiloni’ye göre Avrupa’nın borç yükü, dikkatleri kritik yatırım harcamalarından uzaklaştırmamalı: “Genel olarak AB ve Euro Bölgesi’nin sorunlarının yükünün çok yüksek olması olduğunu söyleyemeyiz, bu bir sorundur. Tek üyeli ülkeler için bunu ele almalıyız, ortak kurallarımız var ama aynı zamanda küresel düzeyde rekabet edebilmek gerekiyor.”
Yeşiller’den Philippe Lamberts’e göre AB’nin küresel rakiplerine ayak uydurmak çok daha önemli: “Yeşil geçiş, dijital, savunma ve diğer tüm yatırımların gerçekleşmesini istiyorsanız, evet, biz Borçlanma yaşayacağınız çünkü bunun tamamı başka yerdeki kesintilerle veya yeni vergilerle edilemeyecek ve aslında bunun bir kısmı ulusal borçlanmalı, bir kısmı da Avrupa Birliği tarafından ortak borçlanma olmalı.”
Bruegel Ekonomik düşünce geliştirme direktörü analisti Jeromin Zettelmeyer, Brüksel’in temel hedeflerine ulaşmak için bir araç olarak borç paylaşımını sürdüreceğini söyledi. “Kamu yatırımlarını AB seviyesinde desteklemeniz fikrinin makul bir şekilde devam edebileceğini düşünüyorum, çünkü aksi takdirde muhtemelen Yeşil Anlaşmadan vazgeçilebilir.”
Çin ile uğraşmak
AB politika politikaları belirsiz bir gelecekle karşı karşıya kalırken, Çin ile olan ticari gerilimler de bir diğer sıcak konu. Brüksel, Pekin’i kendi pazarlarına erişim kısıtlarken kilit sektörleri sübvanse etmekle suçladı. Şimdilik Avrupa Komisyonu’nun politikası Çin’den ‘risk almak’ yönündeydi, ancak daha ileri gitmesi gerekecek mi? Islahat Grubu üyesi Stéphanie Yon-Courtin, Pekin’in Avrupa’nın yayılması konusunda ikna edilmesi kaydedildi: “Bu bir kazan-kazan-kazan durumu olmalı” diyor.
“Her şeyden önce Avrupa Birliği saf olmayı bırakmalı. İlişkili ticari ortaklar arasında olmalı ve tabii ki, kurallarımızı kabul ettiğimiz süre boyunca ortaklarla çalışmaya devam ediyor.”
Avrupa Muhafazakarlar ve Reformcular Grubu’ndan milletvekili Michiel Hoogeveen, Çin ile işbirliğinin sağlanacağını düşünüyor: “Hadi gidip Çinlilerle konuşmayı deneyelim, gerçekten nasıl [eşit bir oyun alanı] yaratabileceğimizi, nasıl anlaşmalar yapabileceğimizi, Ayrıca bir ülkenin belki elektrikli araçları, belki güneş panelleri veya Rüzgar türbinlerinin inşa edilmesi konusunda daha iyi bir şekilde üretilebilmesi de genel anlamda. Eğer Çinliler enerji geçişimiz için tıslama yapmaya istekliyse, o zaman kaynaklarımızı diğer alanlara odaklanırız” diyor Hoogeveen.
Ancak soldaki görüş daha temkinli. Sosyalistler ve Demokratlar Grubu’nun Avrupa Parlamentosu üyesi Margarida Marques, Çin’e kapıyı açmaktan Avrupa’nın kendi düzenini sağlamadan önce yapmayı düşünüyor: “Diğer ekonomik alanlarla rekabet oranı için bir blok, bir ekonomik blok olmalıyız ve bunun için de İç pazarın bu yönde çalışabilmesini sağlayın.”
Yeşiller’den Philippe Lambert ısrarla şöyle diyor: “İlk olarak güvenli olmayı bırakın.” onların erişimini kısıtlayın. Kendilerine olan kısıtlamalar kısıtlanıyor!”
Avrupa Halk Partisi Başkanı Manfred Weber, Çin ile ekonomik ilişkilerin büyük ölçüde karmaşıklaştığını kabul ediyor: “Ekonomik bağları korumamız gerekiyor, bu nedenle kimse parçalanmıyor, ancak bunu yeniden bağlantılarımız gerekiyor ve böylesine bir savaşta Çinlilerle birlikte pazarlarımızı savunmaya hazır olmalıyız.”
İstikrar ve büyüme umutları
Son olarak, Avrupa’nın son zamanlarda karşılaştığı büyük zorluklar göz önüne alındığında, mevcut ekonomik tablo nedir?
Bruegel projesi koordinatörü Jeromin Zettelmeyer, “Enflasyon düşüyor” diyor ve şöyle devam ediyor: “ECB hedefi daha erken dönmeyi ve aynı zamanda çeyrekte gevşemeyi bekliyor. dolayısıyla yaz aylarında bir toparlanma yaşanacağına dair bir algı var ve bulunduğu ana etken, enflasyonun düşüşüyle birlikte reel gelirlerin toparlanması ve maliyetlerin büyümesi.”
Gelecek zorlu olabilir ancak Ekonomiden Sorumlu Komisyon Üyesi Paolo Gentiloni, Avrupa’nın doğru yolda olacağına inanıyordu.
“Pandemiye verilen tepki emsalsizdi; MÜHLET oranları, NextGenerationEU. Savaşa verilen tepkinin benzeri görülmemişti. Yaptırımlar, siyasi tepki ve Rusya gazından ayrılma konusunda birlik. Ancak 2024’te faaliyette bir hızlanma yaşanırsa, bu iki siyah kuğuya doğru şekilde hitap edebildiğimiz performansı var olacağımızı düşünüyorum” diyor.
Aslında bir sonraki seçim döneminin bundan daha az çalkantılı olmasını umduğumuz için hepimiz affedilebiliriz.
