Fransa, diğer işçiliği yanı sıra emeklilik yaşını 62’den 64’e çıkaracak olan tartışma emeklilik reformlarını protesto etmek için sendikalar tarafından çağrılan kitlesel endüstriyel vergilerin ödenmesinde olan bu hafta bir başka grevle sarsıldı.
Sendikalar, trenler ve otobüsler, uçaklar, eğitim, enerji üretimi ve çöp toplamanın etkisini Salı günü ülkeyi durma noktasına getirmeyi umuyor.
2020 ve 2021’de Fransa, herhangi bir Avrupa Birliği ülkeleri arasında 79 ile grevler nedeniyle en fazla gün kaybolan ülke oldu.
Ancak bu etkili bir taktik mi ve endüstriyel eylem hükümet emeklilik reformlarından geri adım atmaya zorlayacak mı?
“Geçmişteki her protestoda ya bir vazgeçme ya da değişiklik oldu; seferber olan sendikaya çeşitlilara tavizler verildi”, diye açıklıyor Bruno Palierşirketinde Araştırma Direktörü Bilimler PoParis’te üniversite.
Son yüzyıllarda Fransa’da meydana gelen en büyük grevlerden bazılarına ve bunların yarattığı bir göze atalım:
1995: Memur emekli maaşı ıslahat grevleri
1995 grevi, hükümet politikalarını kitleler anında yönlendirmede en büyük başarıya ulaşmaya devam ediyor.
Grevler, Başbakan Alain Juppé’nin kamu işletmelerinin (SNCF ve RATP nakliye şirketi dahil) memurları ve maaş için emeklilik sistemi özel sektörle uyumlu hale getirmeyi amaçlayan bir planını protesto etmek içindi. Tam emekli maaşından faydalanmak için 37 buçuk yıl yerine 40 yıl çalışma olasılığı, ülke çapındaki sendikaların kitlesel gösterilerine yol açan ve nihayetinde ülkedeki ulaşım ağlarını felce uğramatan çökmemesi tetikledi.
Üç haftalık yıkımdan sonra hükümet, protestoları alevlendiren projeden vazgeçti.
2003: Daha fazla emeklilik ıslahat planı
Son girişimden sekiz yıl sonra, Başbakan François Fillon, memurlar için emekli maaşlarını kısmaya ve özel sektör emeklilik katkılarıyla daha fazla uyum sağlamaya çalıştı.
Ancak bu aynı zamanda yaygın endüstriyel eylem de tetikledi.
13 Mayıs 2003’te Paris’te bir nüfusun fazla insanı bir araya getiren haftalarca süren grev ve gösterilerin ardından, nihayet reformist sendikalarla anlaşmaya varılmasıyla ıslahat kabul edildi.
Bruno Palier, “Sendikalar bir protesto başlatmadı, ancak hükümetten, özellikle kadınlar için emeklilik maaşlarının büyüdüğü ve daha önce çalışmaya başlamaları için erken ayrılma planları konusunda elde ettikleri taviz puanlarını almaya çalıştılar” diyor.
2010: Emeklilik yaşı 60’tan 62’ye yükseltildi
Eski bakan Eric Woerth tarafından yönetilendeki ıslahat, oğul reform girişimi, kullandıkça öde emeklilik sisteminin mali konutu korumak için yasal emeklilik yaşını 60’tan 62’ye çıkaracaktı.
İşçilerin tam emekli maaşından yararlanabilmeleri için 41,5 yıl çalışmaları gerekiyordu.
Proje, sendikalara göre (içişleri bakanlarının rakamları çok daha düşük olmasına rağmen) Fransa’da üç lider insanı fazla bir araya getiren 12 Ekim 2010’daki gösteri de dahil olmak üzere bir gösteriye yol açtı.
Rafineriler ve akaryakıt depolarındaki grevler ve ablukalar, benzin istasyonlarında benzin kompresörü alıcı kartuşları doğrudan yöneltiyor.
Endüstriyel eyleme rağmen, istenen etkiyi yaratmadı.
Ancak istenen etkiyi yaratmadı: “2010’da çok fazla seferberlik oldu. .
2023: Şimdi farklı olan ne?
Geçmişteki hareketlerden farklı olarak, 2023 grevleri, sendikaların birleşik cephesiyle dinleyiciler arasında bulunuyor.
Son seferberliği 1995’teki seferberlikle karşılaştıran Bruno Palier, “Daha önce emekli maaşları konusunda, tüm sendikaları projesine karşı çıkmak için bir araya getirmemiştik” diyor.
“1995 ıslahatı, başlangıç yaşı daha erken olan meslekler gibi özel ve belirli rejimlere saldırdı; bunlar hareketleri taşıyan aynı mesleklerdir. Oysa 2023’te asıl önlem, yani emeklilik yaşının 62’den 64’e ertelenmesi […]”
“Bugün açıkça görülüyor ki iktidar sendikal hareketlere taviz vermeye çalışmadan sağa tavizler yaparak ıslahatını meclisten geçirmeyi umuyoruz.
