16 Mart’ta Fransız hükümeti, şimdi rezil olan 49.3 partini parlamentoyu baypas etmek ve planlamak pansiyon ıslahat yasasını almak için harekete geçirdi. Anayasada yer alan yasa, Başbakan Elisabeth Borne ve bakanlarına karşı kıl payı kurtuldukları bir gensoru önergesini tetikledi.
Islahat’a karşı aylarca süren protestolar ve “49.3”ün olası kullanımı Avrupa’da manşet haberi oldu. Ancak kıtanın başka bir yerinde benzer bir şey olabilir mi? Diğer Avrupa okullarındaki kurallara bir göz atıyoruz.
Almanya: Hükümet geneline ihtiyaç var
Almanya’da Fransız emekli maaşı ıslahat gibi bir projeyi Bundestag’da (parlamento) hükümeti toplulukları olmadan hayata geçirmenin hiçbir yolu yok. Faturalar üç yönlendirme hizmeti sağlar: federal hükümet tarafından; Federal Meclis’in parçalarından (ya bir parlamento grubu tarafından ya da Federal Meclis’in en az yüzde beşi tarafından); veya Almanya bölgelerini federal düzeyde temsil eden yasama organı Bundesrat tarafından. Bu, Alman anayasasının 76(1) maddesinde belirtilmiştir.
Federal hükümet bir yasayı değiştirmeli veya getirmeli, federal şansölyeden önce yapılanmayı Bundesrat’a iletmelidir. Daha sonra, programlamayı yeniden yazılı olarak yorumlamak için bir açıklama yapmak için genellikle altı haftası vardır. Federal Şansölye daha sonra Meclis’i Federal Meclis’e iletir.
Acil bir durumda – örneğin bir askeri saldırı durumunda – parlamento yeterince hızlı tepki veremez ve oy kullanamazsa, kararlar kararname ile alınır. Bununla birlikte, Alman anayasasının korunması en önemli öncelik olmaya devam ediyor. Aşırı boyutlar, örnek hareketler veya yazışmaların gizliliğini mümkün kılan olağanüstü hal kanunları sağlanabilir. Bundestag (üçte iki) ve Bundesrat (üçte bir) üyelerinden oluşan bir Ortak Komite, bu yönetimi yürütme kararına sahip olacaktır. Mevzuat en fazla altı ay süresi geçerli olacaktır.
Almanya’da olağanüstü hal düzenlemelerinin kullanılmasına ilişkin ihtiyat, Nasyonal Sosyalistlerin birçok olağanüstü hal kararnamesini kendi amaçları için kullanmak üzere kullandığı Weimar Cumhuriyeti’ne kadar uzanabilir.
Rusya: Alt meclis son sözü söyledi
Rusya Federasyonu Anayasasına göre, Devlet Duması (parlamentonun alt meclisi) tarafından kabul edilen yasa yapıları, Federasyon Konseyi’nin (parlamentonun üst meclisi) iznine tabidir. Bir federal yasa, senatörlerin toplam yarısından fazla lehte oy kullanırsa veya Federasyon Konseyi tarafından 14 gün içinde görüşülmezse alınmaz.
Federasyon Konseyi bir yasayı reddederse, yasa beş gün içinde gözden geçirilmek üzere Devlet Dumasına iade edilir. Parlamentonun her iki meclisi, yerleşim birimlerini genel olarak kabul edilebilir bir çözüm bulmak için bir uzlaşma komisyonu kurmak. Sonuçlara göre, Devlet Duması yapılan yorumlarla ilgili olarak yasayı onaylayabilir veya reddedebilir. Alt meclis tavsiyelerini kabul eder, yasayı salt en fazla onaylar ve Federasyon Konseyi’ne geri gönderir. Üst meclis yasayı reddederse, ancak Duma aynı fikirde olmazsa, yasa gövdesi orijinal olarak oylamaya başlar. Alt meclisin üçüncü ikisi lehte oy kullanırsa, yasa kabul edilir ve Federasyon Konseyini etkili bir şekilde baypas ederek imzalanması için başkana gönderilir.
İtalya: Güvenoyu kraldır
İtalya’da hükümet bir yasa hakkında güvenoyu veriyor. Meclis onay verirse yasa çıkarır. Bir yasanın çıkarılması – veya başka türlü – anayasada hükümlerin kutsandığına bağlı değildir.
Uygulamada, oylama hükümeti tarafından parlamentoyu güçlendirmek veya muhalefetin engellemesini önlemek için kullanılır. Bir yasaya yasayanlarlik oyu da hükümete yasayanlik oyu olarak kabul edilir. Bu yürütme görevini Devlet Başkanına (Cumhurbaşkanı) devretmesi gerekir.
Birleşik Krallık: Basit bir kütle gerekli, ancak uzun bir bekleyiş olabilir
Birleşik Krallık’ın, yasama organının yetkilerini korumalı ve ona meşruiyet veren ‘yazılı’ bir anayasası olmadığı ünlüdür. Hükümeti yeni bir tüzük oluşturmak isteyerek parlamentoyu atlamak mümkün değil. Tüm yasal parlamentonun ikisinde meclis kütlesinden geçmelidir: seçilmiş Avam Kamarası; ve atanan Lordlar Kamarası. Lordlar Kamarası’nın bir yasa tasarısını reddetmesi gibi çalıştırılıyor durumda, Avam Kamarası bir yıl beklenenden sonra yasayı ne olursa olsun geçirebilir.
İspanya: “Olağanüstü ve acil ihtiyaç”ta kullanılır
Fransa’nın İspanya’daki 49.3 maddesine en yakın muadili kraliyet kanun hükmünde kararnamesidir.
Bu, hükümet tarafından yalnızca “olağanüstü ve acil ihtiyaç durumunda” seçilen kanun konumunda yasal bir normdur. Meclisin, kraliyet kanun hükmünde kararnamesini harekete geçiren acil durum sonuçları değil, 30 gün içinde onaylamak zorundadır. Bu, hükümeti meclis tartışmasına ihtiyaç duymadan bir yasa çıkarmasına imkan tanır.
İspanya Anayasası’na göre, 86. maddede, bu kraliyet kanun hükmünde kararnameleri “devletin temel kurumların örgütlenmesini, kullanıcı hak, görev ve özgürlüklerini (…), toplulukların hükümetini veya genel seçim yasası”.
Grev hakkı veya eğitimle ilgili konular gibi ayrıntılar KHK ile değiştirilemez.
Son İspanyol siyasi pratiğinde, krallık kanunu hükmünde kararnamesi, Yürütmenin kanunları ulusal sistemi dahil ettiği ve böylece bir kanunun çıkarılması için gereken süreyi kısalttığı bir araç olarak gittikçe daha fazla kullanılmaya başlandı. Genellikle muhalefet tarafından itiraz edilir.
