Cuma günü İran İslam Cumhuriyeti’nde parlamento seçim günü kutlanıyor – ya da rejim dünyanın buna inanmamasını isteyecektir.
“İslami demokrasi” üzerine kanıtlanmış senaryolarını uluslararası gazetecilere teslim etmek için sandık başında geçen sahne kuyruklarına dikkat edin; Onları da İran’daki “nadir ve özel” raporlarını sergileyecekler.
Batı’daki bazı ana akım medya kuruluşları şüphesiz Ayetullah’ın tuzağına düşecek olsa da, 1 Mart’taki oy verme günü özgür ve adil bir oylamadan başka bir şey değil.
Elbette bu pek çok kişi için sürpriz olmayacak (umarız): İran’da demokratik seçimler yoktur.
Böylece, tüm adaylar, Tanrı’nın hükümdarlığı olarak mutlak otoriteyle hüküm süren 84 yıllık dini lider Ayetullah Ali Hamaney tarafından önceden onaylanıyor ve sonuç olarak, onun zevkine göre üretiliyor.
Ancak İslam Cumhuriyeti’nin ömrüne göre seçim mühendisliği bu kez benzeri görülmemiş bir durum.
Patron-müşteri kavgası başlıyorken
İslam Cumhuriyeti için sonuçların olmaması, önceden çekingen olan Hamaney’in artık dünyanın kendi durumu hakkında ne kalmadığının belirtilmediği anlamına geliyor.
Seçimlerin “meşruiyeti” perdesini kaldırması ve rejiminin çıplak totalitarizmini ortaya çıkarıyor.
Bu süreçte, İslamcı çözümün bazı unsurlarının (çoğunlukla yanlış bir şekilde “reformcu” olarak tasvir edilen) toplu diskalifiyelerine ve hatta oylamayı boykot etmelerine tanık olduk.
Buna karşılık, yalnızca İslamcı sağın (Hamaney’in sosyal tabanı ve onun çok güçlü paramiliter gücü İslam Devrim Muhafızları Birliği’nin (IRGC)) göreve aday olmasına izin verildi.
Ama “seçim” rekabeti, tabiri caizse, siyasi partiler arasında değildir. Bunun yerine, 1 Mart, çeşitli oligarşik klanların içerdekilere üstünlüğünü sağlamak ve sonuç olarak İslam Cumhuriyeti olan kleptokratik sözde “kutsal sistem”de makarnadan daha büyük bir ödeme almak için rekabet ettiği, doğuştan bilgi sahibi bir patron-müşteri kavgası olacak.
Rekabet, başlı başına siyasi güce değil, egolara, kişiliklere ve kaynaklara odaklanıyor. Sonuçta İran’daki yasama organı olan Meclis’in çok az yetkili var ve Hamaney’in yardakçılarından başarılı adaylar başka bir şey olmayacak.
Peki, bu mücadeleyi veren patron-müşteri ağları kimler?
Eski korumaların iç kavgası
En basit ifadeyle, bu mafya benzeri çekişme, Hamaney’in eski mutlakiyetçi grubu ile dini liderin genç nesil bağnazları arasında yer alıyor.
Onun klanın figürleri, kendi ağlarını “oy pusulasında” temsil edecek Hamaney tarafından onaylı adayların bir listesi hazırlandı.
Bu patronlardan bazıları yarışa kendileri katılırken, diğerleri uzaktan rehberlik yapmayı tercih ettiler ve bunu yaparken daha az fırsatçı olarak sundular.
Eski muhafızların hepsi üç ana figür altında yer alıyor.
Bunlardan ilki, Devrim Muhafızları’nın “en yolsuzluğa bulaşmış komutan” unvanını kazanan görevdeki Meclis Sözcüsü Muhammed Bagher Galibaf’tan başkası değil; Muhafızlar’da zaten yaygın olan kayıtların kaydedilmediği değer bir başarı.
Ghalibaf’ın en son yolsuzluk skandalı, oğlunun Batı bankalarında yüzbinlerce doları akladığını ortaya koyan sızdırılan belgelerle bu hafta gerçekleşti.
Şu ana kadar Galibaf, kendisini onun yolsuzluk skandalının içinde bu dönemde Hamaney’in yakın gecesi tarafından sürekli olarak kurtarıldı. Ancak son vaka çok ileri görüşlere ve rakiplere saldırmaları için cephane sağlamış olabilir.
Sırada dini liderin kıdemli danışmanlarından Gholam-Ali Hadad Adel var. Hadad…
Adel, aile ilişkileri yoluyla Hamaney’in yakın çevresinde yer alıyor; kızı, Hamaney’in gücü açık oğlu Mojtaba ile evli ve bir sonraki dini lider olacağı iddia ediliyor.
Sonu ama kesinlikle en son ateşlenen adamın katili Morteza Aghatehrani. Aghatehrani, daha önce “uygunsuz” başörtüsü takan kadınlara yönelik asit saldırılarını teşvik eden bir fetva yayınlayan, Devrim Muhafızları’nın ideolojik atası merhum Ayetullah Muhammed Takhi Mesbah-Yazdi’nin öğrencisi ve himayesi altındaydı.
Bu eski grup kendi aralarında savaşırken, asıl kavgaları da en az on kadar radikal ve aşırı olan genç nesil elitlerle olacak. İki kullanıcı-müşteri grupları.
‘Çocuklar’ iyi değil
Bunlardan ilki, görevdeki Yollar ve Şehircilik Bakanı Mehrdad Bazrpash ve eski Devrim Muhafızları’nın Şerif Üniversitesi Öğrenci Temel Örgütü’nün (ağır insan hakları ihlalleri nedeniyle yaptırım uygulanan bir kuruluş) yönetimine giriyor.
Bazrpash’ın yükselişi, Mahmud Ahmedinejad’ın henüz 27 boyunca, eski katı cumhurbaşkanının kendisi İran’ın en büyük otomobil üretimlerinden ikisi olan “Saipa” ve “Pars Khodro”nun başına gelmesiyle gerçekleşti; bunların hepsinin ideolojik bağlılığının bir ödülü olarak gerçekleşti.
Bazrpash doğrudan katılmasa da “Sharayan” adlı siyasi grup altında adayları öne çıkaracak.
Ve son olarak, bloktaki yeni çılgınlık var: Devrim Muhafızları’na bağlı Ali Ekber Raeifpour.
Raefipour’u en iyi şekilde radikal bir Yahudi katliamı komplosu olarak tanımlayabiliriz. Genç ve radikal bir Devrim Muhafızları komutanı ve giderek artan siyasi çekişmeler olan ancak Muhafızların eski kohortu, özellikle de Ghalibaf tarafından yarıda bırakılan Saeed Mohammad ile ekip kurdu.
bölgedeye, Raeifpour’un ağının eski oligarşik seçkinlere karşı ciddi bir meydan okuma yaratması pek mümkün değil.
Ancak daha önce aşırılık kabul edilen bu radikal vaizin katı dini çevrelerin bazı kesimleri için bile “fazla mantıksal olmayan”, rejimin “aptallaştığının” göstergesidir.
“Saptallaştırma”, Hamaney’in mutlak ideolojik bağlılığının yerine deneyim ve bilgiyi koymaya yönelik sistematik çabaya ya da ülkenin “arındırma” olarak adlandırdığı, amaçta mevcut.
Rejim umut edemiyor
Din liderinin Meclis’teki yaşlı ve genç bağnazları arasındaki bu mafya benzeri rekabet, yine 1 Mart’ta yapılan sözde Uzmanlar Meclisi seçimleriyle aynı.
Teorik olarak bu organın bir sonraki dini liderin seçiminden sorumludur, ancak pratikte Hamaney tarafından sıkı bir şekilde kontrol edilmektedir.
Hamaney, önümüzdeki 40 yıllık manifestosunun bir parçası olarak son beş yılda İslam Cumhuriyeti’ndeki gücü tamamen özelleştirmeyi ve kendi kişiliği kültünün İslam Cumhuriyeti’nin her kolunda zaferini garanti etmek için saflarını “arındırmayı” başardı. devlet.
Bunu yaparken, 84 yıllık Ayetullah’ın hedefi hem sorunsuz bir veraset süreci garantisi almak (mutlakçılar hariç herkesi devirmek) hem de katı İslamcı ideolojisinin kendisinden daha uzun ömürlü olmasını sağlamak.
Bu hami-müşteri oligarklar makarnadan daha büyük bir maaş almak için mücadele ederken, İran’da oluşan ezici çoğunluk seçim sirkine hiç aldırmadı.
Her zaman şişirilen devlet destekli rakamlara göre, başkent Tahran’da İranlıların yüzde 15’i kadar az bir kesim saniye başına gitmeyi planlıyor. Rejimin umurumda değil.
Gelecek haftaki “oylamanın” kaçınılmaz olarak tek bir kazananı olacak: Hamaney’in kendisi.
Kasra Aarabi, Uluslararası Nükleer İran’a Karşı (UANI) İslam Devrim Muhafızları Birliği’nin (IRGC) araştırması yapılır ve İran askeri ve güvenlik işleri ile Şii aşırılıkçılığı konusunda yaygındır. Aynı zamanda Washington DC’deki Orta Doğu Enstitüsünde oyuncu olmayan bir akademisyendir. Saeid Golkar, United Against Nuclear Iran’ın (UANI) Kıdemli Danışmanı ve Chattanooga’daki Tennessee Üniversitesi Siyaset Bilimi Bölümü’nde UC Vakfı Doçentidir.
Euronews olarak tüm görüşmelerin önemli kısımlarından oluşuyor. Önerilerinizi veya sunumlarınızı sürdürme ve sohbetin bir parçası olmak için [email protected] adresinden bizimle iletişime geçin.
