Sudan halkı, Avrupa’nın bu durumunun daha fazla dikkat etmesinden önce daha ne olması gerektiğini merak etmeli.
Bu ayın başlarında paramiliter Hızlı Destek Güçleri (RSF) ve ona bağlı Arap milisler Batı Darfur’daki Ardamata kasabasına saldırdı.
BM Mülteci Örgütü, üç gün içinde 800’den fazla kişinin öldürüldüğünü, 8.000 kişinin ise (muhtemelen eksik sayım) komşu Çad’a kaçtığını bildirdi.
Yerel askeri istikrarın uzun süre devam etmesinden sonra RSF ve müttefikleri, erkekleri ve erkek çocuklarını vurarak, kadın ve kızlara cinsel saldırıda bulunarak ve yerinden edilmiş insanların barındığı barınakları ateşe vererek, Arap olmayan Masalitlerin üyelerini evlerinde hedef aldı.
Bu vahşet, Nisan ayında patlak veren iç savaştan bu yana yaşanan en büyük toplu katliam olabilir ve Haziran aralarındaki geniş çaplı şiddet olaylarının ardından yeni bir soykırım olasılığını artırabilir.
Sudan’ı yarı yolda mı bırakıyoruz?
Birleşmiş Milletler, Avrupa Birliği ve diğer Batılı hükümetler, Sudan iç savaşının bu yana Masalitlerin sistematik olarak tedavileri ve bunların sürülmesini kınadı, ancak onların eleştirileri RSF’yi daha fazla kutsallık yapılmaması caydırmadı.
Özellikle Hamas’ın militan kanadının bu yıl 7 Ekim’de İsrail’e terör saldırısının başlamasının ardından yoğun haber kapsamı ve kitlesel mitingler (giderek rahatsız edici antisemitik mesajlar içeren) ile karşı gösteriler, kamuoyunun ve medyanın bu kadar ilgili olmayışı da aynı derecede devam ediyor. 1.200’den fazla insan öldürüldü.
Rusya 2022’de Ukrayna’yı işgal ettiğiniz sivil toplum genelinde de benzer şekilde tutkulu bir tepki gördük; Peki Batı Darfur’daki kurbanlara yönelik görünendeki kayıtsızlığın ne açıklanıyor?
Çatışma, kıtlık ve yoksulluk haberlerinin bu kıtanın neye benzediğine süt önyargılarımızı doğruladığı Afrika’da bunlar oluyor diye daha az mı değere kaydediliriz? Ancak önyargılarımızın ve duygularımızın gerçek olmadığını unutmamalıyız.
Eğer umutsuzluğun kısır tartışmasından başka bir şey yoksa, neden bazılarının paternalist bir şekilde “Afrika için yeni bir mücadele” olarak adlandırdığı bir süre boyunca katılıyoruz?
delegasyonlar müttefikler, bölmeler ve ekonomik olanaklara erişim için kıtayı dolaşıyor; bu nedenle büyük ölçüde elektronik cihazlarımızın yurt içinden temin edilemeyen hammaddelere dayanmasıdır.
Bu yarıştaki rakiplerimiz ABD, Çin, Rusya ve diğerleri. Bizim ve onların güdüleri nadiren güvenlidir; Ancak Avrupa, Afrika ülkeleri için güvenilir ve güvenilir bir ortak olarak öne çıkmak istiyorsa, seçici davranıp Sudan’ı bir kenara bırakamaz.
Hareketsizliğimizin telafisi hayatlarını tamamlama riskine atılmasına neden oluyor
Alternatif olarak Ortadoğu ve Ukrayna’daki roket saldırıları fiziksel olarak bize Darfur’da atılan mermilerden daha yakın olduğu için mi daha az dikkat ediyoruz?
Brüksel’de 4.500 km’lik süreçte yaşanan savaş suçlarının hayatını etkilemeyeceğine inandık mı?
Eğer kazanırsa, Uluslararası Göç Örgütü’ne göre Sudan iç savaşının Nisan ortasında bu yana 4,8 milyondan fazla insanın yerinde olduğunu düşünün.
Yarım miktarın fazlası yalnızca Çad’a olmak üzere 1,3 milyon kişi daha yabancılardan kaçtı. Yerinden sağlanan en az %31’i 18 yaş altındadır ve bunların %90’a yakınının eğitime erişimi yoktur.
Çoğu Avrupalının doğal karşıladığı fırsatlardan bütün bir nesil faydalanamaz. Bu gençlerin Sudan’ı yeniden inşa etme potansiyeli var ancak bunun için barışa ve istikrara çözüm var.
Bunun yerine, bizim eylemsizliğimiz, Akdeniz’in ötesinde onları bekleyen daha iyi bir gelecek arayışı içinde birçoğunun hayatlarını birkaç kez riske atmasına neden olacak.
Eğer AB üyesi ülkelerde Afrika’da seçim yapmayı tercih ederlerse, belki de soykırım bir yana, bu katliamların gerçekleştirilmesinde de daha aktif rol almak gerekiyor.
Aksi takdirde, Avrupa’daki büyümelerin onların geliştiğini ve bizim onlara uyum sağlayamamamızı alaycı bir şekilde istismar edeceklerini zaten gördük. Mülteciler ve göçmenler toptan şeytanlaşarak giderek daha fazla seçim kazanıyorlar.
Bu arada, tarihi, donanım ve geçerli lisansların yanı sıra, demografik ihtiyaçlar bir yana, onlara güvenlik ve umut garantisi imkanları da mevcuttur.
Her şey krizse hiçbir şey kriz değildir
Son olarak, sıklıkla “polikriz” olarak özetlenen olayların alevlenmesi nedeniyle dikkatimiz aşırı mı yıpranıyor?
Son üç sıcaklıkta, iklim sıcaklıklarını hızlandıran küresel bir sıcaklıkla, enerji ve yaşam maliyeti kriziyle (ikincisi Ukrayna’daki savaş neden olduğu son iki krizle) kaçmak zorunda kaldı.
Kapsamı kapsayan aya daraltırsak listeye İsrail ve Gazze’deki, Dağlık Karabağ’daki ve Sahel bölgesindeki (Sudan dahil) askeri olarak da eklenebilir.
Yani, onu bir felaketi takip etmek zor ve kötü haberlere ilişkin seçici algımız, başında kalmamıza bile yardımcı olabilir.
Ancak “polikriz” dağıtımı her ne kadar tanımlayıcı işlevsellik olsa da analitik açıdan oldukça sınırlayıcı olduğunu da belirtmete fayda var. Kendi kendini gerçekleştiren bir kehanet izi yaratabilecek, ayrı ama sık sık ilişkili anları amorf bir bütün halinde düzleştirir.
Her şey bir krizse, hiçbir şey kriz değildir, dolayısıyla bu konuda yapabileceğim veya yapmaması gereken hiçbir şey yoktur.
Bu kıyamet sarmalının sonucu, kamu işlerinden uzaklaşma ve nihayetinde evrensel değerlerden vazgeçilmesidir.
Avrupa Birliği ve üye devletlerinin çoğu şu ana kadar bu kışkırtmaya direndi. Bunun yerine, mevcut jeopolitik zorluklara verilen yanıt, AB Dışişleri ve Güvenlik Politikası Yüksek Temsilcisi Josep Borrell’in yakın zamanda ifade ettiği gibi, “uluslararası ve insani hukuk koruyucuları arasında yer alma” arzusu oldu.
‘Sizi görüyoruz, yardımlar yapılabiliyor ve sunuluyor’
Sudan, Avrupa’nın insan haklarına bağlılığının bir sınavıdır. Daha önce, ülkeyi hayal kırıklığına uğrattık ve yüce politikalarımızın, eylemlerle desteklenmedikçe hiçbir şey gösterilmemesi ortaya kondu.
AB’nin bu krizlere de iyi niyetli çözüme ulaşması için anlamlı adımların atılmadığı süre boyunca gerçeklik aralığı ile arasındaki mesafe giderek açılıyor.
Bir yanda Ukrayna’nın işgali ve İsrail ile Hamas arasındaki savaşa, diğer yanda Darfur’daki teröre karşı tepkiler arasında bir karşılaştırma, bir kurbanların yerinde olduğu izlenimini uyandırmalı.
Tam tersine, Avrupa Birliği’nin tarihi, insan haklarının korunmasının tamamına fayda sağlamaları sağlanmıştır; bunların sıfır toplamlı bir oyun değil.
Artık Sudan halkına inandırıcı bir söz vermenin zamanı geldi: Sizi görebiliyor, yardım edebiliyoruz ve sağlıyoruz.
_Holger Loewendorf, Brüksel merkezli bir politika merkezi olan Avrupa Demokrasi Vakfı’nda (EFD) Kıdemli Danışman olarak görev yapmaktadır.
_
Euronews olarak tüm görüşmelerin önemli kısımlarından oluşuyor. Önerilerinizi veya sunumlarınızı sürdürme ve sohbetin bir parçası olmak için [email protected] adresinden bizimle iletişime geçin.
