Birlik tarihinde daha önce hiçbir zaman AB’nin üst düzey kurumsal görev atamaları bu kadar gerilime konu olmamıştı.
Ancak kıtanın siyasi ortamının aşırı derecede kutuplaştığı ve AB ve ulusal düzeyde birçok partinin tutumunun derinden radikalleştiği göz önüne bakıldığında, ama hiç de şaşırtıcı değil.
Sonuç olarak, bir rakibe emanet edilen kurumsal kilit rolü, AB’nin büyük atamaları gibi tehlikeli bir kalamar oyununa dahil olan aktörlerin ulusal ve siyasi çıkarlarına yönelik vizyon vermeyen sistemik tehditlerden etkilenerek siyasi bir hızla bir dominoya dönüşebilir.
Brüksel’de sağcı, milliyetçi İtalya Başbakanı Giorgia Meloni ile liberal demokrat, AB yanlısı Fransa Cumhurbaşkanı Emmanuel Macron ile bitmek bilmeyen uğultu, kaçınılmaz olarak “medeniyetler çatışması” aşamasına girdi.
Eski İtalya Başbakanı Enrico Letta’yı Avrupa Konseyi başkanlığına önerme hamlesi, aşırı sağın kurumsal varlığı ve kabulü olasılığına karşı bir güvenlik duvarının temel direktifi olacak.
Son Avrupa seçimlerinde sağın yükselişi ve buna paralel olarak Yenilenen Avrupa’nın AB yanlısı liberal güçlerinin büyümesi, AB’nin sürekli sağa kayması ve Fransa ve Almanya’daki siyasi arenayı istikrarsızlaştırması.
Çözüm, AB Konseylerini Sosyalist ve Demokratlara (S&D) emanet etmek olabilir. İlk, S&D, liberallerin aksine AB seçimlerinde aşağılayıcı bir yenilgiye uğramadı ve Letta’nın partisi olan İtalyan Demokrat Partisi, yeni Avrupa Parlamentosu’nda S&D üyeleri en büyük delegasyona sahip olacak.
Bütün bunları Letta’yı Belçikalı Fransız konuşan liberal Charles Michel’in ardılı hale getiriyor.
Haziran aylarındaki seçimlerin aşırı sağ başarısı ve Rönesans’ın Fransa’daki yenilgisi, Macron’u Fransa parlamentosunu feshetmeye ve ID’nin Ulusal Mitingi’nden Marine Le Pen’in varisi Jordan Bardella’ya doğrudan meydan okumak için erkenden tükenmeye çalışmak zorladı.
‘Tehlikeli tanıtımlar’ ve sallanan Fransız-Alman sızıntısı
Fransa’nın kritik parlamento seçim kampanyası, AB’nin üst düzey iş görüşmeleri ile iç içe geçmiş durumda ve Avrupa siyasi arenası derinden kutuplaşmış durumda.
Avrupa’da aşırı sağın yükselişi, ana çalışmalarını Birlik içinde kilit politika oluşturma pozisyonlarını talep etmeye itti.
Aşırı sağcı bir adayın AB düzeyinde kurumsal olarak yükselmesini kabul etmek, aşırı sağın Fransa’da önemli hükümet rollerini kazanmak için fiili bir onay olabilir.
Meloni gibi aşırı sağcı bir başbakanın Avrupa’daki adaylarından birinin üst sıralarda yer alabilmesi ve ana akım siyasi partilerin Avrupa Parlamentosu’ndaki milliyetçi-sağ grubunun karşı artan açıklığı, 27 yerel partinin tamamı kesinlikle mevcut. Siyasi ortamlar.
Avrupa’daki diğer ana akım partilerin ve hükümetlerin normalleşmiş aşırı sağ perspektifinin tamamen bilinmesinin nedeni budur.
Macron’un Fransa’sı, Şansölye Olaf Scholz’un Almanya’sı, Başbakan Donald Tusk’un Polonya’sı ve Başbakan Pedro Sanchez’in İspanya’sı şu ana kadar sağdakilerin önemli AB atamalarını engellemek için siyasi bir güvenlik duvarı oluşturdu.
“Dört büyük”, eski büyüklerin Avrupalı üçlü siyasi ailesi olan liberalleri, kısıtlama muhafazakarları ve sosyalistleri temsil ediyor.
Tusk (EPP), Macron’un kampanyasına katılma konusunda önemli bir ilgiye sahip çünkü Macron’un ülkesinin doğrudan rakibi milliyetçi sağcı Hukuk ve Adalet veya PiS partisi ve ECR’de Meloni’nin İtalya Kardeşleri’nin yardım arkadaşı.
Bir sosyal demokrat olan Scholz, Macron ile aynı aciliyete sahip olduğu için aşırı sağı durdurma konusunda SPD, Almanya’da CDU’nun şartlarına uygun muhafazalarının sağlanması son Avrupa seçimlerinde aşırı sağ AfD’nin ardından üçüncü oldu. -CSU.
İspanya’da Sanchez, en çok merkez sağ PP’ye ve aynı zamanda aşırı sağ Vox’a karşı mücadele ediyor. Ancak Letta gibi sadık bir AB yanlısı sosyalist, İspanyol merkez çözümü için çözüm mükemmel olabilir.
Dört siyasi lider, Macaristan’ın aşırı milliyetçi Başbakanı Viktor Orban’ın tutumlarını yumuşatmaya çalışmadan önce de paylaşıyor; Macaristan’ın 1 Temmuz’da Avrupa Konseyi’nin altı aylık dönem başkanlığını devralmak üzere göz önüne alınması bu, büyük önem taşıyan bir görev. .
Bu senaryoya göre Letta, AB yanlısı ana akım hükümetler ve birliğin parlamento üyeleri için mükemmel bir çözüm olabilir.
Enrico Letta kimdir?
Eski İtalya başbakanı Letta, 2023’ten bu yana AB’nin tek pazarının geleceği hakkında üst düzey bir rapor kitapçığından sorumlu. Aynı zamanda AB yanlısı Paris merkezli düşünce değişimi Institut Jaques Delors’un da başkanı. *
Paris’teki prestijli Science Po Üniversitesi’nin menajeri olma yarışmasından katılmasıyla, AB’de üst düzey bir görev alma fikrine ısındığı yöndeki spekülasyonlara itibar kazandırdı.
Teklifin başarısıyla sağlanan paralar Letta’dan AB’nin bir sonraki Orta Doğu Özel Temsilcisi olarak da bahsediliyor.
Meloni, kendi hedeflerini ilerletmek için Letta’ya karşı geri adım atabilirken, 2022’deki son İtalya seçimlerinde Letta’nın ana rakibi olmasına rağmen, ikisi arasında herhangi bir husumet yok gibi görünüyor.
Son zamanlardaki iletişimlerine bakılırsa, Letta ve Meloni’nin kişisel ilişkileri, açık siyasi husumetlerine rağmen, karşılıklı saygıya ve oldukça samimi bir şekilde bir arada olabiliyorlar.
Son beş yılda, sıradan ana akım siyasi rekabetler, merkezci Avrupa Parlamentosu’nun EPP, S&D ve Renew’ten oluşan büyük destek ile süper muhafazakar blok arasında süregelen geçişler gibi, ölü ya da diri düşmanca kavgalara dönüştü. Milliyetçi-muhafazakârlardan en Sağa kadar.
Ancak Parlamentonun yalnızca sınırlı bir yetkisi var, bu nedenle diğer önemli kurumsal işler şu anda bu kadar önemli.
Avrupa Birliği’nin kurumsal yapısı hükümetlere önemli kararlar alma ayrıcalıklarını veriyor. Avrupa Parlamentosu’nun bazı siyasi eylemleri yönlendirme ve hızlandırma rolü vardır ancak bunları empoze etmemektedir.
