Rus kurşunu Çavuş Gagarin’in sol kulağının hemen üstüne isabet etti. Ukrayna müfrezesinin lideri yerdeydi. Karargah, kendisine “kardeşim” diyen Courier olarak bilinen bir adama savaş alanının tanıtımını telsizle yaptı.
Kurye müfrezenin emrinin ormanın içinden Bakhmut’a doğru ilerlediği biliniyordu. Düşen komutanın yanında 30 saniyelik süreyi doldurmadı. Belki bir dakika. Karar verdikten sonra: Geri dönmeyecekti.
“İleri!” diye uludu.
İçerideki Rusların bir daha asla ateşlenemeyeceğine emin olana kadar hemen ilerideki bir sipere doğru ateş etti. Daha sonra adamlar, kömürleşmiş ağaç dallarının arasında, Bakhmut’un yaklaşık 10 kilometrelik bölgesinde, bu yaz Ukrayna’nın karşı saldırısının başlangıcından bu yana 3. Taarruz Tugayı’nın hedefi olan Andriivka köyüne doğru tökezlediler.
Günler sonra, Gagarin’in ölümlerine hazırlanırken Courier, nefes alıp gözleriyle odaklanmadan kendi verimliliğini tahmin etti.
“Bu orman kardeşlerini bir araya getiriyoruz” dedi. “Ve devam ediyordu ne kadar ilerlememiz devam etmekteydide… büyük olasılıkla bir gün ormanda kalan ben Arkadaşlar ve kardeşler da ileri gitti.”
Aynı derecede ölü Andriivka köyüne doğru uzanan, birkaç düz ağaç görünen ve bir mil (iki kilometre) uzunluğundaki bu ölü orman alanı, büyük bir sembolik önem kazanan, Rusya kontrolünde Bakhmut yolundaki sayısız örneklerden biri. .
Ukrayna Devlet Başkanı Volodymyr Zelenskyy, ülkenin daha fazla para ve silah istediğini öne sürüyor ve izleyicilerini karşı saldırının işe yaradığına ikna olması gerekiyor.
Gönüllülerden oluşan ve Ukrayna’nın en iyi birleşmelerinden biri olarak kabul edilen 3. Taarruz Tugayı, Ocak ayında bu yana doğuda neredeyse hiç durmadan savaşıyor.
Erkeklerin çağrı işaretleriyle tanınıyor, yani birbirlerini bu şekilde tanımlıyorlar.
Bakhmut, büyük ölçüde paralı Wagner savaşçılarının saldırı dalgaları nedeniyle Mayıs ayında Rusya’nın eline geçti. Ukrayna o zamandan beri burada geri çalışmaya çalışıyor.
Ancak oyuncuların büyük ölçüde Sovyet dönemindeki güçlü araçlarına ve eski silahlara sahip olmaları. Geçtiğimiz ay 3. Taarruz Tugayı, mayınları ve bubi tuzaklı siperleri aşarak, topçu silahlarından, insansız hava aracıyla atılan el bombalarından ve Rus kuvvetlerinden bağırmadığından kaçarak yalnızca iki kilometre hareket edebilmişti.
Andriivka’nın hedefiydi. Ve 6 Eylül’de, yani Kurye komutanının naaşını geride bıraktığı gün, o ve adamların ormandaki bir siperin kontrolünü ele geçirdiler ve orayı tam dört gün boyunca sürdürdüler.
Dinlenme anlarında bir Rus askerinin yazdığı günlüğü karıştırdı: “Dört haftadır savaştayım ve annemi özlüyorum” diye okudu Courier.
Courier batı Ukrayna’ya gidecek ve Gagarin’in cenazesinde müfrezeyi temsil edecekti. Gagarin, savaş alanından 550 mil (900 kilometre) uzaktaki memleketi Polonne’a gömüldü.
Gagarin’in annesi, canlı gören son kişilerden biri olan Courier’i aradı. Ancak bu günlerde sivillerle konuşmakta zorlanıyoruz. “Sivillerle artık aramızdaki bir uçurumun varlığı” dedi. “Savaş muhtemelen başka bir yerde savaşmak üzere ayrılacağım.”
Kurye için savaş karmaşıktır. “Korkunç öğütücüyü” terk edip merkeze geri veriyor ve zırhlı araçtan atılması dopamin patlamasından hoşlandığını söylüyor.
Yine de Andriivka’ya giden ormana dönmek istemedi. Komutanları ona 10 günlük izin vermesini gerektirir; bu, gelişmelerin sakin olmasına rağmen acısını sezdikleri bir savaşçı için bir molaydı.
“Maalesef ancak cehennemi yaşadıktan sonra gidebiliyorum” dedi acı bir şekilde.
Cenaze günü olan 13 Eylül’de müfrezedeki diğer çavuş Fedya da dahil olmak üzere savaşabilecek herkes ormandaydı. 5 Eylül’de Fedya misket bombasıyla hafif yaralanmıştı ve bu yaralanmanın hayatı kurtarılmış olabilir. Gagarin saldırıda yerini aldı ve o gün öldü.
Son köy 14 Eylül’de başladı. Diğer tükenmiş birimlerden adamlar, savaş günlerinde olağan üç ila dört günlük göreve katıldı. İki ay boyunca yavaş adımlarla çerçeveden sonra belki de sonunda ormanı doldurmaya Andriivka’ya ulaşabileceklerdi.
Andriivka’yı geri alma emrini üç ay sonra, 14 Eylül’de nihayet bunu yaptılar. Bombardımanı ve insansız hava aracıyla atılan el bombalarını yararak önlerinden kaçan Rus kuvvetlerine ateş açtılar.
Ukraynalılar küçük köyde ev dolaşarak Rus esirleri aldılar ve karşı koyanları öldürdüler. Son Rus kuvvetleri sınır dışı edildikten sonra Andriivka’da, her iki ülke içinde de vızıldayan insansız hava araçlarıyla sürekli bombardımana maruz kaldı.
Ertesi sabah, 16 Eylül, Fedya, Andriivka’ya çekilmek üzere bir Ukrayna bayrağına taşındı.
Andriivka artık bir tuğla yığınından ve ölüm kokan kavrulmuş ağaçlardan başka bir şey değildi. Ancak bu Ukrayna’nın elindeydi ve Fedya, bir sonraki ormanı geri almak için kontrolü bir sonraki tugaya devretmeye hazırdı.
Gelen komutan bu parçalanmış kasaba için verilen mücadelenin neden buna devam ettiğini göstermeye çalıştı.
“Şu tarlalara, şu ormana bakın. Her şey yeniden büyüyor” dedi.
Ancak Fedya ayrılmaya hazırdı.
“Bu ormandan bıktım. Eve gitmek istiyorum. Yıkanıp uyumak istiyorum” dedi küfürle. “Sabaha kadar. Ve sabah geri dönebilirim.
