İspanya’nın çeşitliliği küçük bir çiftçi köyü olan Sodeto’da herkes, El Gordo (şişman olan) olarak bilinen yıllık İspanyol Noel piyangosunu sabırsızlıkla bekliyor.
Kasabanın belediye başkanı José Manuel Penella euronews’e şöyle konuştu: “Sodeto’ya gidip piyango bileti satmak bir başarı; tüm paramızı satın almak için durmak üzereyiz.”
Ve para sıkıntısı çekmiyorlar.
Bir yıl önce, İspanya’daki ekonomik kriz sert bir şekilde vurulduğunda, bazı ailelerin geçimini korumak için küçük bir tarım köyünde toplanmayı seçti.
22 Aralık 2012’de köydeki 80 aileye dağıtılan biletler, çekilişte büyük birincilik paketinin sahibi oldu.
Kazananlar arasında o gün 400.000 Euro’dan fazla yağmuruna göre tasarlanmış José Manuel de vardı.
Belediye başkanı, “Sodeto’da piyango kazanıldığını söylediğinde ailemin bilet alıp almadığını söylüyor. Karımı çalıştır ama onunla iletişim geçmenin hiçbir yolu yoktu” diyor.
“Hepimiz kutlama yapıyorken, şampanya mantarlarını patlatıyorduk ve ben hala kazanıp kazanmadığımızı gösteriyordu. Aptallık yaptığımızı düşündüm” diye ekliyor.
Ama sevinçleriydi. Kazanan numarası açıklandığında 67 yaşındaki Rosa Pons, Sodeto’nun evindeki radyoda kurayı dinliyordu.
Euronews’e konuşan Rosa, “Bağırmak için megafonla köy meydanına koştum. Hepimiz katılanlara katıldık, ağladık, güldük… Ne kadar yaşadığımızı tam olarak biliyorduk ama bir şeyleri bildiğimizi biliyorduk” dedi.
O zamana kadar yaşamışlardı ki, o gün en az kazanan kişi 120.000 Euro kazandı. Bazıları yüzbinlerce euro, bazıları ise neredeyse bir milyon euro kazandı.
O zamandan beri ne oldu?
İspanya’da piyango, El Gordo’yu kazanma şansının çok küçük olması ve tüm ülkelerde yaygınlaşması nedeniyle her geçen ulusal yıl bir takıntı haline geldi.
Ancak kazanmanın yanılsaması arkadaşlar ve aile arasında paylaşılır ve bu nedenle hayal asla ölmez.
Sodeto en kötü stresi yaşadığında ve çoğu çiftçi olan sakinlerinin daha verimli sulama tekniklerine kadar çeşitlilikte yatırım yaptığında, çoğu geçim sıkıntısı çekiyordu.
Diğer akrabalarının işlerinin bittiğini, köyde yaşamak ve çalışmak isteyen yollarını kesmek için iş bulmak için büyük şehirlere göç etmek zorunda kaldıklarını gördüler.
Ancak Aralık ayındaki o bir gün her şeyi değiştirdi.
Televizyon kameraları kutlamaları sırasında köylülerden birine şu soru soruldu: “Parayla ne alacaksın?” Cevap verdi: “Bir keski”.
Belediye başkanı, “Bugüne kadar onun tepkisi gülüyoruz. Herkesin bu lüks markalı bir keski olduğunu ama bu aslında bir tarım aleti olduğunu. O günlerde herkesin hayali çalıştığını” diye anımsıyor belediye başkanı.
“Piyangoyu kazandığınızda herkes Karayipler’e gidişinizi sanıyor ama burada öyle olmuyor, herkesin mesleğine ve çalışabilmeye takıntılıydı. Lükste gösteriş yok ama yaşam kalitesi değişti” diye ekliyor.
Yaşam kalitesi, 33 yaşında köyde gelecek göremeyen ve hayali burada kalmak olan evliliğin, bir evden geçen ailesiyle birlikte orada yerleşmesi anlamına geliyor. Aynı zamanda José Manuel’in aile şirketi genişletilebilir, deri işçileri işe alabilecek ve araçların yenileyebileceği da ayrılabilir.
Belediye başkanı, “Bu paranın çocuğunun yaşamının ne olacağını bilmiyorum. Gitmek zorunda kaldı ama bu onun hayalini gerçekleştirmesine olanak sağladı” diyor.
Rosa, “Para birçok aile için büyük bir cankurtaran halatıydı” diye ekliyor.
Satıcılar Sodeto’da sinsi sinsi dolaşıyor
Sodeto’da son yıllarda Ferrari ya da Lamborghini yoktu ama köydeki herkeste çok mutlu olan bir değişiklik yaşandı.
“Piyangoyu kazanmadan önce, sulama tekniklerine çok miktarda para yatırılıyordu. Bu nedenle çiftçiler, onlara ne kadar para ve hangi faiz oranıyla borçlarını görmek için onlara gitmek zorunda kaldılar… Bu zorlu bir mücadeleydi” diyor Rosa.
“Fakat fiyattan sonra işler değişti. Kazandıkları parayı nereye yatıracaklarını görmek için insanların peşine düşenler bankacılardı” diye gülüyordu.
Komşuları da şaşırtan şey, büyük duyurunun ertesi günü kasabanın lüks ürün reklamlarıyla dolu olmasıydı.
Rosa, “Posta programı her gün ilanlarla doluydu. Satılık evler, lüks arabalar, rüya gibi tatiller…” diyor.
“Köyde ev faaliyetlerinde patlama yaşandı. Tüm esnafın orada olduğu bir yıl yapılıyor. Bütün evlerde çalışıldığı için sokakta yürüyemiyordunuz. Etkileyiciydi” diye ekliyor.
Yine de piyangonun değiştirilmemesine, aksine onların gönül rahatlığı sağladığı görüldü.
“Para mutluluk getirmez ama bize huzur verdi. Her şeye farklı bakmamızı sağladı. Arabayı dolduracak paramız olup olmadığını konuşmuyoruz, temel olanları fiyatını soruyoruz.” çünkü bunları karşılayıp karşılayamayacağımızı düşünmemize gerek yok yok. Değişen bu, küçük şeyler”.
