Pek çok yaşlı LGBTQ+ için bir huzurevine taşınma olasılığı endişe verici bir düşüncedir. Ancak İsveç, İspanya ve Fransa’da LGBTQ+ yaşlılar için yeni emeklilik toplulukları bir başarıya ulaşıyor.
Profesör Paul Willis, “Bakım evlerinin, LGBTQ+ sakinlerinin muhafaza ettikleri mülkler değiller – ancak nüfus tahminlerine göre, sahiplerini koruyanlar. sosyal bakım uzmanı.
LGBTQ+ topluluğunun daha yaşlı üyeleri şu adreste olabilir: daha yüksek yalnızlık riski , bekar olma ve yalnız yaşama olasılıkları daha yüksektir. Euronews’e ayrıca çocuk sahibi olma ihtimalleri de daha düşük” diyor.
Ancak, bu tecrit ve sosyal dışlanmayla mücadele etmeyi amaçlayan yeni LGBTQ+ yaşlı toplulukları Avrupa’da birden bire ortaya çıkıyor.
İsveç
2013 yılında, Regnbågen İsveççe’de değerlendirmeden gelen Avrupa’nın ilk LGBT emeklilik topluluğu oldu. On yıl sonra, 30’dan fazla sakin kalmaları evi olarak nitelendiriyor.
Stockholm’ün yemyeşil bir banliyösünde yer alan 55 yaş üstü sakinler, sekiz katlı bir huzurevi kompleksinin üst üç katını işgal ediyor.
Kurucu Christer Fällman, Stockholm’deki 2009 Onur Yürüyüşü’ne katıldığında toplulukta sergiledi.
Euronews’e “Yaşlı LGBT misafirleri ev sahibi yaptıkları bir tartışmadaydım – gelecekleri ve nerede yaşadıkları hakkında endişeleniyorlardı” dedi. Christer o zamanlar sadece 51 yaşındaydı ama içinde bir şey geldi. “Kendimi düşündüm, iyi bir nokta – nerede yaşanacağım?”
Christer harekete geçti ve Stockholm Kent Konseyi’ne bitirme başvuruları başladı. Dört yıl sonra ilk sakinler geldi ve Christer’ın yola çıktığı biri olmasına şaşırdı. “Taşınmayı planlamamıştım ama sonra bir oda boştu ve defterin en genç sakini oldum!”
Eşcinsel açıklamalar İsveç tarafından 1944’te yasallaştırıldı ve 1972’de heteroseksüel yönlendirmelerle eşit hale geldi. 2009’da İsveç, evliliğini yasallaştıran yedinci ülke olacaktı.
Regnbågen’de beş çift yaşıyor olsa da, sakinlerin çoğu yalnız yaşıyor.
72 yaşındaki Pia Faxén, uzun süreli partneri Monica’nın bir şekilde hastalanmasının ardından geçen yıl çekildi.
Euronews’e “Şehir merkezinde bir apartman dairesinde yaşıyorduk ama tek bir arada yaşamak benim için çok büyüktü” dedi. “İnsanların içinde devası olmak, topluluk duygusu olan bir yerde olmak istedim.”
Pia’nın ortağı o arkadaşlarından beri vefat etti, ancak yeni sığınağı “ailesinde” kaçırmayı bulmayı başardı.
“Burada kendimi açıklamama gerek yok. Diğer eşcinsellerle birlikte yaşamak istiyordum çünkü aynı geçmişe sahipler, başa dönüyoruz.”
Konut bölgelerinde bir çatı terasının yanı sıra bir kuaför ve sağlık kliniğine kavuşabilirsiniz. Ancak Regnbågen’in 300’e yakın kişilik bir bekleme listesi var – sadece 28 daire için. Kurucu Christer Fällman, daha gidilecek çok yol bilen biri.
“Hükümet ve hizmetler, Avrupa’da bu tür bir LGBT yaşam alanını açan ilk kişi olmamızın yeterli olduğunu düşünüyor.
Fransa
La Maison de la Diversité2024’ün sonuna kadar Lyon’da açılması LGBTQ+ yaşlılar için yeni bir konut binası.
65 yaşındaki François Daudin, geleceğin sakinlerinden biri ve taşınacağı için heyecanlı.
François, projeyi bulmadan önce yaşlılar için LGBTQ+ konutları aramak için yıllarını buldu. “Birçoğumuzun çocuğu veya ailesi yok ama aynı zamanda yalnız yaşamak da istemiyoruz. Bizim için barınma seçenekleri konusunda gerçekten bir eksiklik var.”
Şu anda Lyon’un varoşlarında, erkek arkadaşının eşiyken ona sevgi gösterdiği kadar kendini güvende hissettiği bir bölgede yaşıyor.
“Saldırıya maruz kalma korkusuyla asla öpüşmeye veya el ele tutuşmaya cesaret edemeyiz. Benim için topluluk içinde yaşamak da bana bir güvenlik duygusu verir.” Fransa 1982’de evliliği suç olmaktan çıktı – ancak evliliğin 2013’e kadar yasallaştırılmasıydı.
Maison de la Diversité’de her sakinin kendi dairesi olacak – bazılarının kirası sübvansiyonlu olacak – ve ortak ortak alanlara erişim olacak.
François gibi, yedi müstakbel sakin daha sonra konutlar için kaydoldu. WhatsApp aracılığıyla iletişim halindeler ve şu anda yeri nasıl yöneteceklerini düşünüyorlar.
“Bütün soruların ortaya çıkması, bir sakini hastalanırsa ne olur? Ne tür insanlar yurda kabul edilecek? Kuralları belirlemek ve yazmak sakinlerin işi. Ama tabii ki bir yönetici ve gönüllüler olacak. O, yapılandırma kalıpları adam ve aynı zamanda LGBTQ+ yaşlılar için bir sosyal yardım kuruluşu olan Les Audacieux & Audacieuses’i yönetiyor.
Stephane, kendisinin hayır işlerine adamadan önce uzun yıllarını Fransa’daki bakım evlerini yöneterek başardı. Stephane’nin hayır kurumu, yaşlı nüfus için cinsellik ve eşcinsellik konusundaki damgalamaların karşısına çıkmak için deva evlerinde atölye çalışmaları da düzenliyor.
Euronews’e “Bir bakıcı bir adama komodinin üzerinde çerçeveli resimdeki adamın kim sordu. Kelimeleri karıştırdı ve sonra kuzeni olduğunu söyledi. Ertesi gün resmi gardırobuna saklamıştı” dedi.
Stephane, bakıcının bu durumdaki iyi niyetli olduğunu vurgulasa da, diğer açık homofobi vakalarına da işaret ediyor.
“Koştuğum evlerden birinde hizmetçi bir kadın vardı. Haftalık çay danslarında diğer kadınlar tarafından dansa davet edilmeyen tek kadın oydu. Dans etmeye davet edildiklerinde kadınların onu çekici kılmasına dair gevezelikler vardı. .”
Buna rağmen, Stephane olumlu ve hırslı olmaya devam ediyor.
“Önümüzdeki yıllarda Fransa tahmini bu LGBTQ+ yaşlı yaşam bloklarının ciltlerini açmayı hedefliyoruz! Bu alanı izleyin!”
ispanya
Madrid’de, İspanya’nın belediyesi tarafından finanse edilen ilk LGBTQ+ huzurevi 2024’ün sonuna kadar.
3000 metrekareden fazla bir alana yayılan bir binada dört kata kadar 62 oda içerir.
Federico Armentero, oğlu 13 yılını evi açmak için kampanyayı yürüterek başardı. İspanya’nın İspanya’yı suçlanması sonucu 1978’den sonra, hayır kurumuna Fundación 26 de Diciembre adını verdi.
Federico, otuzlu yaşlarının dosyalarının ailelerine ve arkadaşlarına açıklandığını açıklıyor.
“Benim neslim, anında homofobinin yaygın olduğu ve kitlesel büyük bir parçası tarafından içselleştirildiği bir zamanda doğdu. Çoğu yaşlı LGBTQ+ insan toplumunun kenarlarında yaşadı. ve onaylar.”
Federico, LGTBQ+ topluluğuyla emeklilik beklentileri hakkında ortaya çıkmaya başladığında, birçok yaşlı insanın “dolaba geri dönme düşüncesi karşısında dehşete düştüğünü fark etti. Bakire Meryem’in resimlerinin olduğu bir Katolik huzurevinde olmak istemiyor – Duvarlarda öpüşen iki kadının resimlerinin olması bir yer istiyorum!”
Proje maliyeti bir çaba ve umutların evin yerini yenilemek için 2,1 milyon Euro’yu geride bıraktılar. Ancak LGBTQ+ topluluğu için uygun fiyatlı deva sağlama hedefi, Federico’nun misyonunun merkezinde yer alıyor.
“LGBTQ+ topluluğundan birçok emekli, ayda 400 avroluk bir emekli maaşı ile yaşıyor. Tüm insanlar için – mali güçlükleri olanlar bile – makul konutlar elde etmek çok önemli.”
Sitedeki dairelerin üzerindeki tanecik palyatif deva için ayrılacaktır. Sakinlerin sahada ötenazi olma olasılığı da olacak (bu, 2021’de İspanya’da belirli koşullar altında yasallaştırıldı).
Federico için huzurevleri olumlu bir şey olarak görülmeli “evde 60’a yakın kişiyi işe almaz! Yaşlılar hükümeti mahvetmiyor, hoşlanmayan iş, zenginlik yaratıyoruz!”
