Behrouz Boochani, 2013’ten 2017’ye kadar Avustralya tarafından işletilen Manus Adası’ndaki bölgesel işleme uzaklığı alıkonumak üzere, onun için önemli olan Papua Yeni Gine sıcağında filizlenen egzersiz acımasızlıkla boğuşmanın bir yoluydu.
Şiirlerde, makalelerde ve Dağlardan Başka Arkadaş Yok gibi kayıtlı kitaplarda yayınlanan bu sahnelerden bazıları, açık denizdeki gözaltı geniş kapsamlı ardı ardına gelen sonsuz isyanlar, cinayetler, intiharlar, tecavüzler, önlenebilir ölümler ve diğer zararlar atlıkarıncasını detaylandırıyor.
Diğer hikayeler, İçişleri Bakanlığı’nın Avustralya’ya yönelik sığınma imkanlarının bolluğunu işleme dayanmasını çoğu zaman bekleyenlerin karşılaşmasına ve çaresizliğe tanıklık ediyor. Bu, Uluslararası Ceza Mahkemesi’nin “zalim, insanlık” ve “aşağılayıcı” olarak nitelendirdiği ve uluslararası sistemlerin temel analizlerinin yapıldığı bir yerde görüldü.
Kürt-İranlı gazetecilikten insan haklarını savunuculuğuna geçiş yapan Boochani’nin, sığınma imkanlarının ülke dışı koşulları için bu Avustralya yapımı mimariyi depolamak isteyen Avrupa ülkelerine bir mesaj var.
“Yüzlerce insan ailelerinden ayrıldı. kişisel ve fiziksel olarak zarar gördü. Boochani, Yeni Zelanda’nın başkenti Wellington’daki hapishanede “Çok sayıda insan öldürüldü” dedi.
“Avustralya’nın bir sonu yarattı.”
Her ne kadar Boochani, Euronews’in, göç kampanyacıları tarafından çitlerle çevrili askeri kışlalara benzetilen bakımsız merkezde tutulabildiği süreden beri yaşamaya devam ettiği kişisel travma olayına cevap vermemiş olsa da, yazısında aday bir “esir kampı” olarak tanımlanıyor ve onları bekleyenler var. sığınma başvurularının “unutulmuş mahkûmlar” olarak işlenmesini sağlıyor.
Bu, Avustralya parlamentolarının 2016 yılında Manus ve Nauru adalarındaki tüm sığınmacıların %80’inden fazlasının mülteci bilgileri istemek için geçerli nedenleri olduğunu belirten resmi bilgilere rağmen gerçekleşti.
Boochani, kendisi ve diğer binlerce sığınmacının Avustralya’nın yerli göçmenleri ile çiğnenen ve tükürülen hikayelerinin dünyada geri kalanlar için hikayeler olarak hizmet sunmasını istiyor.
Avrupa’nın ‘fantezi seçenekleri’
Son yıllarda, muhafazakar Avrupalı liderlerin yabancı akınını bir araç olarak kullanmak nedeniyle göç, kıtadan yayılan yankı uyandıran önemli bir konu haline geldi. saman adamDaralan konutunun durgunlaşan ücretlerine kadar her şey için.
Bu durum, bir grup Avrupalı üye olarak, kendi ülkelerinin dışından yeni gelenleri işleyerek Avustralya’nın offshore göçmen işleme politikalarını değiştirmeyi istediklerini belirtmesiyle doruğa ulaştı.
Her ne kadar yeni Avrupa Parlamenter Araştırma Servisi brifingİltica başvurularının ülkesinin işleyişine ilişkin rapor, bloğun hiçbir talebinin henüz bu şekilde işleme alınmadığını belirtiyor; bu durum hızlarına göre değişebilir.
Mayıs ayında 15 ülke AB’yi kalkınmaya çağıran bir mektup kaleme aldı. politikalarGöç ve iltica işlemlerinin dış ortama odaklandı. Sosyal medya platformu X’e yüklenen belgede, programların düzensizliklerini bozmak ve yeni gelenlerle başa çıkmak için eşit koşulları yaratmak istediklerini ileri sürdüler.
Mektupta, İtalya ile Arnavutluk arasında varılan beş yıllık, 670 milyon Avro veriliyorki anlaşma gibi modellere mevcuttu; Bu anlaşma, Roma’nın yıllık yaklaşık 36.000 sığınma bölümünün saklanmasını Balkan ülkesine yaptıracağını ve bunun için iki özel tesisin inşa edilmesi öngörülüyordu. eve yeni gelenler.
İtalya Başbakanı Giorgia Meloni, Uluslararası Af Örgütü tarafından “utanç verici” olarak dağıtılan dağıtım planı korundu ve bu bölgelerin “insan kaçakçılığını” engelledi ve Akdeniz’de ölümleri önlemek için gerekli olduğunu tekrarladı.
Avrupa Mülteciler ve Sürgünler Konseyi Direktörü Catherine Woollard, bu dışsallaştırmanın “fantezi seçeneklerinin” nadiren yaralandığını ve en iyi ihtimalle dikkat dağıtıcı olduğunu söyledi.
Euronews’e şunları söyledi: “En kötü ihtimalle, insanlar sığınma hakkına erişimden yoksun bir şekilde ayrılırken, bunların büyük stres ve acıya nedeni oluyor.” “Genellikle hedeflenen ülkelerdeki siyasi muhalefet nedeniyle batıyorlar ve mahkemeler güvensiz transferleri yasaklanmak meşru olarak engelleniyor.”
AvusturyaMektubu imzalayan diğer bir isim, Kasım ayında, İngiltere Başbakanı Rishi Sunak’ın sığınmacıları Doğu Afrika’ya göndermeye yönelik 280 milyon Euro’luk vizyonu olan herkesin Birleşik Krallık-Ruanda stil planı taktiği ile sığınmacıları üçüncü ülkelerde işleme almak istediğini belirtmişti. işlenecek ülke.
Bu anlaşma, Yüksek Mahkeme’nin 2023’te planın yasadışı devre dışı bırakılmasına karar vermesi ve yeni Başbakan Keir Starmer’ın göreve gelen düzenlemenin “ölü” olduğunu söylemesiyle suya düştü.
Ancak Avusturya AB Bakanı Karoline Edtstadler’in Euronews’e verdiği demeçte Viyana’nın tutumu güçlendi. ağustosOrta Avrupa ülkesinin göç konusunda “ciddi” olması gerekiyordu. O dönemde “Üçüncü ülke [AB dışı] sığınma merkezlerinin tanıtımı için daha fazla adım atmamız gerekiyor” dedi.
Boochani yakın zamanda göçmen uzakta olan dünyanın lideri olan Avusturya’daydı. En son habere göre Demokrasi Algı Endeksi(2023), Avusturyalılar, ankete katılan diğer topluluklardan daha fazla, hükümetlerin göçlerinin azaltılmasına görünürlük vermesini istediler.
Göçmen sızıntısının oraya sızıp sızmadığında, 41 boyutlu adam dilinde yabancı düşmanlığını fark etti. Ancak bu tür sözlerin fiili eylemlerinden çok önce bir ülkeye sızmasının görüldüğü bir durum dikkat çekmekte gecikmedi. “Avustralya bu sistemi ihraç etme konusunda aktif (denemekte)” dedi ve “bunun bir kısmı da dilin ihracatıdır.”
Bu sözlük, Sunak’ın Ruanda planını desteklemek için eski Avustralya Başbakanı Tony Abbott’tan sağlanan son derece politikleştirilmiş üç kelimelik bir slogan olan “Tekneleri Durdurun”u içeriyor… Bu ifade, Britanya’yı kasıp kavuran göçmenin ayaklanmaları sırasında durdurulması. Ağustos.
Boochani, “Bu dil onların anlatısını suç saymasına olanak tanıdığını” diye açıkladı. “Artık Avustralya’nın açık denizdeki gözaltı sürecini lojistik açıdan takiple anlatımları ve aynı zamanda da tükettiklerini görüyoruz. Bu nedenle Birleşik Krallık’ta bu sözler ortaya çıkıyor.”
Avustralya modeli
Euronews Behrouz’a Manus Adası’nda yedi yıl boyunca kendini nasıl değiştirdiği sorulduğunda Behrouz yanıtın aksamasından önce bir süre durakladı. “Sürgün edilmenin kendisi bir aşağılamadır” dedi. “Bu bir şifreleme. Acı verici.”
“Yedi yıl geçirenlerin. Bu da hasara yol açar.”
Avustralya’da yirmi yıldır sıkı bir şekilde açık deniz işleme merkezleri faaliyet gösteriyor. Neredeyse tamamen kapanmadan önce, bu merkezler ağırlıklı olarak Papua Yeni Gine’deki Manus Adası ve Nauru’da mevcuttu ve yıllık Egemen Sınırlar Operasyonu’nun (OSB) bir parçası olan sert tekne geri dönüş koşullarıyla birlikte çalışıyordu.
İçişleri web sitesine göre, “Avustralya’ya giriş yapma tek yolu var; geçerli bir vize Avustralyasi ile.”
“Avustralya’ya asla yerleşmeyeceksin. Ortak teşkilat görev gücü komutanı Tuğamiral Brett Sonter, Avustralya’ya tekneyle seyahat edenleri caydırmak için internet üzerinden yayınlanan bir görüntüde, Başarı belgeleri sıfırlar” diyor. Ulusal mevzuat, yasadışı bir şekilde Avustralya kıtasına tekneyle ulaşmaya çalışan herhangi bir kişinin kalkış noktasına geri dönüşü, kendi ülkesine geri dönmesi transferi veya işlemi için üçüncü bir dönüşte transfer şartı koşuyor.
Bu, Avustralya’nın, yasa dışı gelenlere yönelik göçmenlerin kapsamını uygulamayı tek ülke olduğu anlamına geliyor. göre Avustralya Mülteci KonseyiKullanıcıların da bulunduğu 4.292 kişi, güneşten kavrulan ülkeye ulaştıktan sonra açık denizdeki işleme tesislerine gönderildi.
BM Göçmenlerin İnsan Hakları Özel Raportörü François Crépeau, Avustralya hükümetinin medya yasağı uygulamasından önce 2017’de Nauru’yu ziyaret ettiğinde, ailelerin genellikle birkaç ay, hatta dünyanın her yerinde ayrı ayrı ve ortalama 454 gün gözaltı arttığı kaydedildi.
“Özel raportör yedi yılı aşkın süredir tutuklu bulunan kişilerle buluştu” raporda belirtilenBunun “travma yaşayan insanlar için doğru ortam olmadığını” da sözlerine ekledi. Crépeau, gözaltına alınan çok sayıda çocuğun travma sonrası stres bozukluğu, kaygı ve belirtiler gösterdiğini, umutsuzluk ve hayallerin yaşandığını, sıklıkla “kendilerine veya mevcut karşı şiddet olaylarına” yol açtığını söyledi.
“Özel raportör, intihar girişimleri ve kendine zarar verme, zihinsel bozukluklar ve ciddi bağlantı bozukluğu da dahil olmak üzere gelişim sorunlarının olduğunu duymuştu. çoğunun, çocuklara umut veren bir gelecek sunmanın imkansızlığı nedeniyle umutsuzluktan kapılıyor ve kendilerini suçlu hissettiğini.”
‘Onları zihinsel ve duygusal olarak öldürüyorlar’
Zaiki Haidari, Uluslararası Af Örgütü Avustralya’da çalışıyor ve Sidney’de yaşayan bir mülteci haklarını savunuyor. Afganistan doğumlu Hazara mülteci Euronews’e, örgütünün işinin Canberra’daki güzelliklerle gözaltı sonuçlarının gerçekliği ve bu politikaların insanların ne gibi bir şekilde elde edilebileceği konusunda samimi bir şekilde görüşme olduğunu söyledi. Buna çok büyük acı da dahildir.
Haidari, Khodayar Amini’nin 2015 yılında kendini yaktığını hatırlayarak, “Arkadaşlarımdan biri ‘İnsanlık diye bir şey yok’ diyerek kendini diri diri yaktı” dedi.
“Ülkemizden, soykırımdan ve istismardan kaçıyorduk ve Avustralya’ya vardığımızda hayvan tedavisi görüyorduk. Gözaltına alınma deneyimi berbattı” dedi kendi deneyimi hakkında.
Haidari, 2012 yılında Avustralya’ya tekneyle sığınma talebinde bulundu ve anakaradan yaklaşık 1.500 kilometre batıdaki Avustralya bölgesi olan Noel Adası’nda bir buket ay boyunca alıkonuldu. Nauru ya da Manus’a gelmesi tesadüf eseri olmadı.
Ancak bu, Noel Adası’nın çok daha iyi bir varış noktası anlamına gelmiyordu.
2022’de Birleşmiş Milletler İşkenceye Karşı Komite, orada tutulanlarla ilgili endişelerini dile getirdi; Avustralya İnsan Hakları Komisyonu 2017’de merkezin, özellikle de dağıtım veya uzun süre gözaltında sınıflandırılmaları için “göçmenlerin toplanması için uygun bir tesis olmadığını” yazdı.
Haidari, merkezin bir hapishane olduğunu ve Christmas Adası güvenlik görevlilerinin Avustralya’da kendilerini “hayvanlar” olarak nitelendirdiğini söyledi.
“Neden bu yüksek güvenlikli uygulanmıştık ama hiçbir suç işlemedik, yargılanmadık mı? Neden bize suçlu muamele yapılıyor?” dedi.
Haidari’nin Avustralya’ya yeniden yerleşmesinin üzerinden harf üzerinde fazla zaman geçti. Orayı çok seviyor ve buranın kendisinde yaşamasına izin veren ilk yer olduğunu söylüyor. “Bana herhangi bir fiziksel şiddet uygulandı. Taliban yoktu ve peşimden koşacak kimse yoktu” dedi.
BM Mülteci Örgütü’ne göre, Afganistan’ın en büyük etnik gruplarından biri olan ve esas olarak Hazarajat’ın orta bölgesinde yaşayan Hazara topluluğu, 1890’lardan bu yana olan %60’ının öldürüldüğü, hedefli katliam, Ölümlere ve katliamlara maruz kaldı.
Ancak Haidari, tahminlerine göre Papua Yeni Gine’de 50 ve Nauru’da 95 kişi olmak üzere kendisi gibi diğer kişilerin şu anda Avustralya’da açık denizde gözaltında bulunduğunu biliyor. Gelecekte bu sistemlerin vereceği acılara dayanabilecek olanlar da var.
Mülteci savunucusunun dünya dışı sığınma işlemlerini düşünenlere bir mesaj var: “Bunu asla yapmayın”.
“Çok kötü. Bu insanlığın dışı. Pek çok insanı ve ailesini öldürecek bir alet… silahla ya da kendi ülkesinde soykırma uğrayarak öldürüyorsunuz. zihinsel ve duygusal olarak öldürürsünüz.
“Avustralya siyasetini dinlemeyin çünkü boyutu hikayenin diğerini anlatmıyorlar.”
