Rusya’nın 2022’nin başlarında Ukrayna’yı geniş işgalinden bu yana, Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin’in ekonomisini ve ilerlemesini durdurmayı amaçlayan bir dizinin Batı kısıtlamasını değiştirmesi.
Bu ilişkiler, Brüksel’de 2014’te Ukrayna’nın doğusunu ilk kez işgal etmesi ve Kırım’ı tek ilişkiler ilhak etmesi nedeniyle Kremlin’e karşı uygulanan önlemlerin üzerine geldi.
Ancak ikinci grup yaptırımların kapsamı çok daha genişti; devleti, işletmeleri ve bireyleri hedef alıyordu.
Savaş üçüncü yılına doğru devam ederken, Rusya gibi bir ekonominin darbeyi absorbe edip edemediği ve Moskova’nın kısıtlamaların engellenmesine karşı mesajlarının propagandasından öte bir şey olup olmadığı konusunda sorular ortaya çıktı.
Euronews, Washington’daki MEMRI Enstitüsünde ekonomist, siyaset bilimci ve danışman olan Vladislav Inozemtsev ile bu kısıtlamaların ne kadar etkili olduğu ve bölgedeki bazı koşullar hakkında konuştu.
euronews:* Ukrayna’nın Batılı müttefiklerinin desteğiyle Rusya topraklarına yönelik son saldırı Kremlin’i giderek daha fazla tedirgin etti. Peki ekonomik yaptırımlar sonuç veriyor mu?*
Vladislav Inozemtsev:** Rusya’da yaptırımlarla alay ediliyor. Son zamanlarda bir komedi sinemasının senaryosunun onaylandığı öğrenildi; Olay örgüsüne göre (ABD Başkanı) Joe Biden, danışmanlarından yaptırımların Rusya’yı hâlâ “bitiremediğini” göstermektan bıkan, orada gizlenerek Rusya’ya gitmeye karar verdi. Moskova “Rusya ekonomisinin istikrarının” nedenlerini anlayacak.
Ancak Ruslar, özellikle girişimciler, propagandacılar kadar neşeli değiller: Yapımlar onlar üzerinde ciddi bir baskı oluşturuyor. Ülke, Batılı gezginler 2000’li ve 2010’lu yıllarda yaratılan otomobil tüccarları neredeyse mahrum durumda. İhracata yönelik endüstriler geriledi: ormancılık, metalürji ve gaz üretimi. Ancak birkaç noktayı da unutmamalıyız.
İlk, tüm bunların bir bütün olarak ekonomi üzerinde kritik bir etkisi yok: iç pazara yeniden yönlendiriliyor ve bütçe “parayla ilgili sorunlar boğuyor”. İkincisi, yaptırımlar askeri-endüstriyel kompleksin etkisi altına alınmadı veya savaş seferberliği kışkırtılmadı. Üçüncüsü, bunların iki ucu keskin bir bıçaktır.
euronews: Bununla ne demek?
Inozemtsev:** bilgilerin tanınışları da değişiyorlar. Örnekler çok iyi biliniyor: enerji sektöründe Rusya ile bağların kopması 2022’de gaz fiyatlarını şişirdi, Avrupalı yetkilileri bazı kaynaklara göre -inanması zor olan- kullanıcıya neredeyse 800 milyar Euro’luk bir piyasada sübvansiyon başarısız oldu ve aynı zamanda Bu patlama, (Rusya Devlet Başkanı Vladimir) ) Putin’e 2022’de 78 milyar dolar (70,5 milyar avro) ek ihracat geliri sağladı.
Avrupa’nın Ukrayna’yı desteklemek için kullanamadığı Rusya Merkez Bankası’nın varlıklarına el konulması, Rusya’daki Batılı sermayenin en az 140 milyar dolar (126 milyar avro) değerindeki mülküne el konulmasıyla sonuçlandırıldı. Ve bu sadece başlangıç.
euronews:* Bu durumda hangi yaptırımları etkili buluyorsunuz, hangilerini görmüyorsunuz?*
Inozemtsev:** günlük yaptırımlar bir tür savaştır. Ancak savaşta başarılı bir operasyon, düşmanın ordusundan daha fazla zarar görülmesi bir operasyondur.
Ben de benzer bir üye: Yaptırımlar, Rusya’ya, onları uygulayıp daha fazla zarar verirse etkili olur.
- Peki ya yaptırımlar? Fransa’nın Rusya’nın LNG ithalatında artış
- AB yöneticisi, Rusya’daki petrol krizi nedeniyle Macar ve Slovak öfkesini görmezden geldi
euronews:* Ancak hasar farklı şekilde hesaplanabilir.*
İnozemtsev:** Evet ve burada önemli nüanslar var. Örneğin Avrupa, Rus iş adamlarına ait 58 milyar dolardan (52 milyar Euro) fazla mülke el koydu. Buna karşılık Batı’da varlık satın almak için yıllarını harcayanların çoğu Rusya’ya geri döndü.
2024’te oradaki dolar milyarderlerinin sayısı tüm zamanların en yüksek noktasına ulaştı ve Putin’in çevresindeki eskisinden daha da sıkı bir şekilde toplandılar: Artık “altın kafesten” kaçacak hiçbir yer yok.
Aynı zamanda Batılı topluluk, el konulan mülkleri güvence altına almak için geniş kapsamlı dolar harcadı ve korunan yaptırım davalarının yasal masrafları için tazminat olarak çok daha fazla para ödeme şansına sahip.
euronews:* Yaptırırlar doğru olanı mı yapar? Makalelerinizde, evinizde değil sıradan Rusları vuran önlemlere genel olarak karşılanabilecek şekilde var olabiliriz.*
Inozemtsev:** Ilya Yashin ve Andrei Pivovarov öyle düşünüyor gibi görünüyor ama ben öyle düşünüyorum.
Bana göre Rusya’ya ve Rusya’ya karşı doğru ve evrensel olan ve bunlar uygulayan ülkelerle Rusya arasındaki ilişkilerle ilgili her türlü yaptırım kabul edilebilir.
euronews:* Yapım düzeni seçici midir ve her zaman mantıklı değildir mi?*
İnozemtsev:** Bunu söyleyebilirsin. Örneğin Ukrayna’ya karşı savaş Rus elitleri tarafından başlatıldığına göre, tüm bakanlara, Devlet Duması ve Federasyon Konseyi’nin tüm milletvekillerine ve Putin’in Birleşik Rusya partisinin tüm üyelerine yaptırım uygulamamız gerekiyordu.
Rusya bütçesinin savaşı finanse etmek için işletmeye almaksak, ödeyen tüm bireylere ve şirketlere – örnek olarak 100 milyon rubleden (1 milyon Euro) fazla federal vergi – yaptırımlar uygulamalıyız. Aynı sektörel yaptırımlar için de geçerlidir.
Rusya ile hava yolculuğunun kısıtlamasını herkesi beri duygularıyla destekliyorum. Avrupa’dan Asya’ya uçuş pazarının, aynı rotalarda uçmaya devam eden ve yolcuların süresi ve paradan tasarruf programı sayesinde, Çinlilerin gidiş gelişlerinin ortaya çıkması mümkündür, ancak en azından burada her şey açık: bağlantı kesilir.
Ancak neden 125 Rus milyarderden sadece 48’inin yaptırım altında olduğunu veya örneğin 60 Rus milyarderden yaptırım altındayken neredeyse 260’ının neden yaptırım altında olmadığını anlayamıyorum.
Avrupa’nın Rusya’ya enerji ambargosu kullanım hakkı da itiraz ediliyor. Ancak Batılı, Rusya petrolünün Hindistan’a satışını kısıtlamak veya yasaklamak için hangi nedenlere sahip olduklarını anlayamıyor, örneğin: bu onları ilgilendirmez, bu üçüncü ülkeler arasında egemen bir ilişkidir.
euronews: Durumun ilk görünümü biraz farklı görünüyor.
Inozemtsev:** Pek çok uzman, belirli kişilerin “oligark” veya “nüfuzlu Rus işadamları” olarak etiketlenmesinin, Stalin döneminde bir kişiyi “Troçkist” veya “karşı-devrimci” ilan etmek kadar keyfi olduğunu söylüyor.
Bunun nedeni, bazen açıkça ön yargılamalı olan kişilerin görüşlerine dayanarak yaptırımların desteklenmesidir. Daha önce sahibi oldukları firmalardan birinden ihraç edilen Ilya Zaslavsky’nin bir makalesi okunmadan Mikhail Fridman ve Petr Aven’in durumu da böyleydi.
Bazen yanlış bilgiler dikkate alınmadı ve daha sonra Batılı mahkemeler tarafından bozuldu (Forbes dergisinde, Avrupa Konseyi’nin Alisher Usmanov’a karşı yaptırımlara karşı kullanılan bir makale, yargılama olarak iftira olarak kabul edildi, ancak yaptırımlar asla uygulandı).
Üçüncü kez Rusya’nın petrol ihracatını kesmeye yönelik tüm çabaların başarısızlıkla sonuçlandığı, yetiştirilen gelirlerin ise arttığını görüyoruz.
Bu nedenle, tazminatların karşılığını “araştırma” yerine Ukrayna’nın silahlarına para harcamak daha iyidir – Kremlin’e verilen zarar çok daha büyük olacaktır.
euronews: Peki şirketlere yönelik yaptırımlar en fazla yasal dayanaklardan yoksun mu?
Inozemtsev:** Bir dizi yüksek profilli davaya dayanarak bunların keyfi ve hatta yargılamasız olduğunu gösteriyor.
Örneğin Alman Savcılığı Usmanov’u soruşturmaya devam ederken uzun süre hakimlerden arama kararı alamamıştı.
İlgili soruşturma operasyon soruşturması yürüten Frankfurt Arazi Mahkemesi, arama emrinin hukuka aykırı olduğuna karar verdi.
Bu yüzden mi? Savcılık soruşturmasını durdurmayı ve konulan malların iadesini reddetti. Hukukun egemenliğiyle yönetilen bir devlet için bu olağan bir durum mu?
Ya da başka bir durum: Kıbrıslı kurumsale göre, lisansların onayladığı yatırım çekme programları sistemi daha önce yasal olarak Kıbrıs vatandaşlığı kullanmış olan en az 14 Rusya’da yaptırımlar sonucunda bu vatandaşlıktan mahrum bırakıldı. Tekrar Evvel, herhangi bir mahkeme kararı olmadan.
euronews: Bunu yakın zamanda Fransa’da saklanan Telegram’dan Pavel Durov’un durumuyla karşılaştırabilir misiniz?
Inozemtsev:** Bunu burada karşılaştırmamak zor: Adam, yarattığı işle doğrudan ilgili oldukça ciddi suçlarla suçlandı. Ama kimse bu işi alamadı. Açıkça söylemek gerekirse, hiç kimse onu Fransa’da oldukça şüpheli bir şekilde elde edilen belgelerden mahrum bırakmadı.
Mahkeme kararıyla kendisi polisin gözetimi altına alındı; mahkeme suçlamalarının en az reddedilmesi ve savcılığın talep ettiği gibi öğrencilerin tutuklanmasını reddetti. Bu, kanuni normlara uygun, anlaşılır bir prosedürdür ancak yaptırımların buna benzer bir şey yoktur.
Hatta Rusya’da iş yapabilecek “oligarkların” bütçelerine karşı yaptırım uygulama girişimlerini bile görüyoruz.
Örneğin, babasının sponsoru olan F1 takımlarından birinde pilotluk yapan Uralchem’in sahibi Nikita Mazepin’in oğlu, 2022 yılında yaptırıma maruz kaldı ve takımdan ayrılmak zorunda kaldı. Avukatları iki yıl sonra yaptırımlara itiraz etmeyi başardılar ki bu memnuniyetle karşılanacaktır.
Usmanov’un kız kardeşi, gayrimenkul yönetimi için sağlanan ve bağımsız yöneticiler tarafından yönetilen vakıflardan biri olarak onaylandı. Daha önce varlıklarını yönetmişti ve altı ay önce, tröstlerden gelecekte herhangi bir faydanın engellenmesi tröstlerden dışlama kararları imzalandı.
Böylece AB kararlarını uygulamaya yönelik tüm olası patlamalar tükendi, ancak yaptırımlar yalnızca Usmanov’la olan aile bağları nedeniyle mevcut kalıyor.
euronews: Ancak yaptırımların kaldırıldığı bilinen durumlar var.
Inozemtsev:** Evet, AB mahkemesi Fridman’ın eski eşi Violetta Prigozhin ve Aleksandr Pumpyanskiy’e yönelik yaptırımları zaten kaldırıldı. Yaptırım kısıtlamalarının genişletilmesi veya genişletilmesi için aile bağlarının temel alınamayacağını söylüyorlar. Ancak yine de onun davası özeldir ve hukukun üstünlüğü ilkesiyle yönetilen bir devlette bu durumun olmaması gerekir.
Bütün bunlar Rus girişimcilere değil, Kremlin onların hayatlarını tatlandırmanın bir yolunu bulacak, Batı meşru sistem büyük zarar veriyor.
Bana göre yaptırımlar, kanuni kararların tamamının yerini giderek daha fazla alan ve hukuk kuralları ilkesinin kesintiye uğramasına yol açan hukuk dışı bir baskı oranlarında kalmaya devam ediyor.
euronews: Bu çok güçlü bir ifade. Başka hangi ardalanmaları kanıt olarak gösterirsiniz?
İnozemtsev:** Pek çok tartışma var. Örneğin kanunun geçmişi etkili olmadığı bilinmektedir. Bu arada birçok Rus “oligarkına” Şubat-Mayıs 2022 arasında “24 Şubat 2022’de Putin’le yapılan toplantıya katıldıkları” ifadesiyle yaptırıma katıldılar.
Ancak o toplantı sırasında Putin’le iletişimin yapıldığı AB tarafından itibarsız bir eylem olarak görülüyordu.
Ayrıca bize bunu yaparlar: Bir suçtan dolayı iki kez ceza veremezsiniz. Ancak politika politikasında geçerli değildir.
Örneğin 2022’de AB, Fridman ve Aven’e yaptırım uygulandı ve bu yaptırımlara AB Adalet Divanı’nda itiraz edip kazandılar. Ancak çok sayıda kesinti, 2023 yılında Avrupa Konseyi’nin bu iş adamlarına yönelik yaptırımları genişlemeyle ilgili açıklamalarp, ifadeleri o kadar değiştiği ve karar “sıfırdan” meydanda yeni bir hale ortaya çıktığı ortaya çıktı.
Bu arada, Şubat 2022’den Mart 2023’e kadar her iki adam da Rusya’da yoktu ve orada herhangi bir sonuç yönetimine dahil olmadılar.
Son olarak kanun, benzer hukuka aykırı fiiller aynı şekilde cezalandırılmalıdır. Usmanov’a yöneltilen suçlamalar listesinde, Putin’in propaganda aracı haline geldiği iddia edilen günlük Kommersant gazetesinin sahibi olduğu gün yer alıyordu.
Ama bu durumda nasıl oluyor da 2017 yılında pek çok bağımsız gazetecinin piyasaya sürdüğü RBC’nin sahibi Grigory Berezkin, AB’nin gözünde bu kadar temiz çıktı ki, kendisine yönelik yaptırımlar özel bir kararla kaldırılmıştı. hatta davayı mahkeme kararına bırakmak mı? Bunun da mutluluğun örneği olarak görülmesi öneriliyor mu?
- Yaptırım uygulanan Rus oligarkları İngiltere’nin en büyük petrol şirketindeki hislerini ele geçirdi
- Brüksel, oligark yaptırımlarındaki aksaklıkların çok da önemli olmadığını söylüyor
euronews: Pek çok kişi, iktidardaki kötülüğün kabul edildiğinden ve halk arasında protestolara yol açabilecek kolektif sorumluluktan bahsediyor. Ancak krizin gerekliliğinin azalmasından öfkelenen sıradan insanların öfkelerini organizee değil Batı’ya yönlendiriyor.
Inozemtsev:** Vatandaşların rejimle bağlantıları nedeniyle cezalandırmaya, mevzuatın suçu belgelenerek kabul edilmeye başlanır. Nürnberg Mahkemesi yargıçlarının yaptığı da şeyler; NSDAP’nin, Wehrmacht’ın yüksek komutanlığının yanı sıra Gestapo, SS ve SA suçlularının liderlerini ilan etti.
Bu, ABD işgal bölgesinde kurulan mahkemelerin, bu örgütlerle işbirliği yapan bazı büyük iş adamlarını, özellikle de toplama kamplarında insanları yok etmek için makineler ve teknolojik araçlar üreten Krupp ve IG Farbenindustrie’nin yönetimini mahkum etme olanaklarını tanıdı. Yahudilerin ve savaş esirlerinin köle emeği.
Ancak vergi ödemeleri veya Wehrmacht’a silah sağlamasalar bile bunu yapmayanlar suçlu bulunmadı.
Dolayısıyla Putin’in yalnızca savaş suçları şüpheli olduğu ve savaşın hazırlanmasından ve yürütülmesinden doğrudan sorumlu olan Rus siyasetçisi ve çoğunluğunun bu statüye bile sahip olmadığı, sadece yaptırımların altında olduğu süre boyunca bu yasa dışı ve saçmadır. Aynı sorumluluk iş adamlarına da yaymak.
Rusya’da daha iyi bir mücadele ile müttefik olmak yerine mevzuata giriyor.
Bu savaşın ilk günlerinden beri Batı basınında üyeler ama kimse duymuyor: Herkes biraz daha fazla düşünüyor, hepsi bu; Oligarklar isyan edecek, rejim çökecek.
Açıkçası bundan daha büyük bir saflık düşünemiyorum. Ve bunu Rusya işgal etmeden önce yazmıştım.
