Alexei Navalny’nin Cuma günü ani ölüm haberi yoğun bir şok etkisi yaratsa da, bu kaçınılmazlığın kan donduran gölgesinden kaçmak zor.
Sanki demokratik olan tüm Ruslar ve Rus toplumunu araştıranlar, Navalny’nin bir noktada Vladimir Putin tarafından devre dışı bırakılacağını biliyorlardı ama aynı zamanda bunun bir mucize eserinin gerçekleşmeyeceğini umuyorlardı. Geç.
Navalny’nin ölümü bir kaza olarak değerlendirilemez ve ele alınamaz. Günümüzün totalite Rusya’sında gerçeklere dayalı ve adil bir soruşturma yapılamadığı için ölüm nedenleri bir sır olarak kalacak.
Önemli delillerin taşıdığından, cenazesinin bile tanımlandıktan sonra uzun süre hayatta kalmaya inanmanın bir anlamı yok.
Ancak doğru olan şu ki, Ağustos 2020’de, Navalny’den önce hapsedilmeden, sağlık üzerinde kalıcı zararlı sonuçlar bırakan bir nörotoksin tarafından zehirlendi; Hapis cezasının büyük bölümünde hücre hapsinde tutuldu ve gerekli desteğin bulunmamasından şikayetçi oldu.
Gerçeklerin göz önüne serilmesi, ikinci kez doğrudan zehirlenmemiş olsa safra ölümü Rus baskı makinesi tarafından önceden planlanmış ve planlanmıştır (ki bu yine de ölümün gerçek nedeni olabilir).
Ortaya çıkan bir propaganda modeli uğursuz bir komediyi ortaya çıkarıyor
Navalny’nin ani ölümünün Rus devlet propagandası tarafından ele alınışı, onun elektrik tüketimindeki patlamayla aynı modeli izliyor.
Ortaya çıkan olayların her zaman iki versiyonu vardır; birincisi, bu bir kazaydı ve ikinci, “Anglo-Sakson” güvenlik servislerinin işiydi.
Kaza sonucu ölüm, Rusya cezaevi yetkililerinden gelen resmi versiyondur. Navalny’nin zehirlenmesi durumunda, resmi versiyonu onun tıbbi durumuydu ve hiç tükenmediği taraftaydı; Almanya’daki bağımsız tıbbi analizciler daha sonra bunu yalanladı.
Resmi olmayan versiyonu, Rus devlet medyası propagandacılarından ve devlet tarafından işletilen bloglardan gelişmeye devam ediyor.
Anlatıları birleşiyor ve genel kural olarak hepsi Rusya’nın Navalny’yi ortadan kaldırmak için hiçbir sebep yoktu, dolayısıyla bundan en çok fayda sağlayacak olanların “hain Anglo-Saksonlar” olması iddiasında bulunuyor.
Yıllarca Rus anlatılarının analiz değişiklikleri, bu kalıpların açıkça ortaya çıktığı ve gözden kaçırılması imkansız hale geldiği görülür. Putin’in totaliter esir kampı hakkında sadece geçici olarak düşünen Rusya’daki dışarıdaki kişilere karşı aşılanabilirler.
Hata yapmayın: Moskova’da silovikiler görev başında
Zaten Kuzey Kutup Dairesi’ndeki maksimum güvenlikli bir hapishaneye sürgün edilmiş olan Navalny’nin nihai olarak herkesten uzakta, Kremlin’in kanunlarla yönetilen uygar bir ülke olarak mı yoksa haydutların yoğunlaşması olarak mı bildiğinü umursuyormuş gibi davranmayı bıraktığına dair açık bir mesaj gönderiyor. Neon ışıklı reklamların kamp olduğu.
Rusya’da neredeyse yirmi yıldır süren büyük iddia, elitlerin iki kanadının – şahin kanadının – dengelere dayanıyordu. Siloviki, güvenlik servislerinin ajanları ve yüksek rütbeli subaylar ve yetenekli teknokratlar, demokrasinin yanı sıra imparatorlukla da ilgilenmiyorlardı ve yalnızca politik ve ekonomik sistemin sürekli olarak serbest kalmasıyla ayrılmışlardı.
Putin, hızlı bir şekilde kazanamayacağı ya da kazanamayacağı geniş uzunluklarda bir savaşa girerek tüm gerçek gücü askeri-güvenlik kanadına devretti.
Eski FSB, Nikolai Patrushev gibi insanlar artık Rusya’yı etkili bir şekilde yönetiyor. Siyasi alanı ele geçirdiler, hatta istenmeyen aktörlerin, yöneticilerin veya oyuncuların kara listelerinin içerdiği kültür yasağı bile ele geçirdiler ve şimdilik sadece ekonomik olarak halka açık olarak bırakıldılar. teknokratlar.
Siloviki Batı’nın sonuna kadar gitmeyi planlamadıklarını bilmelerini istiyorlar; Uzaydaki nükleer tehditler ve Münih Güvenlik Konferansı sırasında Navalny’nin ortadan kaybolması gerçekleşti.
Şu anda Rusya’yı yöneten haydutlar kendilerine oldukça sponsorlar; Donald Trump’a Başkan Joe Biden karşı hafif bir avantaj sağlayan ABD’den yapılan anket ve şu anda ABD Temsilciler Meclisi’nin onayını bekleyen Ukrayna’ya çok ihtiyaç duyulan askeri yardımın ertelenmesi gerçeği onları cesaretlendiriyor. Trump ve Cumhuriyetçi Parti’deki müttefiklerinin düzeni üzerine.
Siloviki Zaferin elinde olanlar. Navalny’yi ortadan kaldırmak kendilerini olan güvenlerinin açık bir göstergesidir.
Bir kaya ile sert bir yer arasında yine de bir seçim yapılması gerekiyor
Ancak Navalny’nin ölümüyle Rusya, onun ne kadar demokratik muhalefet liderlerinden yoksun olsa da, demokratik şehitliğin bir sembolüne daha kavuştu.
Daha iyi, örgütlü ve birleşik bir liberal destekten yoksundur. Milyon rublelik soru şu: Sırada kim var? Rusya’daki anti-totaliter hareketin lideri olarak kim öne çıkacak?
Şu anda cevap hiç kimse olmayabilir; en azından Rusya’nın önünde olan birkaç yıllık totalitarizm döneminde. Yalnızca totalitarizmden otoriterliğe geçiş süreci, öncekine karşı muhalefetin yeniden oluşmaya başlaması için yeterli özgürlükleri sağlar.
Bu geçiş (kaçınılmaz olarak ne kadar antidemokratik olursa olsun) büyük oluşum tepeden gerçekleşecek ve bunun gerçekleşmesi için Putin ve SilovikiRusya’da tüm gücü elinde bulundurmak Rusya’nın Ukrayna’da çarpması gerekiyor.
Ancak, yalnızca Ukrayna’nın cesareti ve fedakarlığından değil, aynı zamanda Batı’nın Moskova’nın saldırganlığını, Avrupa’nın daha fazlasını ve nihayetinde kıtanın çoğunu yutmadan önce kontrol raporu almasından sabitlenmiş daörülmüş bir duvar olmalıydı.
Şimdi, öncelikle Beyaz Saray ve Brüksel’in yapılması gereken seçim, Kremlin’i yatıştırmak ya da onunla açık bir çatışmaya girmek değil.
Seçim ya Rusya’yı Ukrayna’da bulunduğu ya da bir bütün olarak Doğu Avrupa’yı savunmak için yeniden dirilen Moskova ile savaşmak zorunda kalmak.
Aleksandar Đokić, Novaya Gazeta’da köşe yazarı olan Sırp siyaset bilimci ve analistidir. Daha önce Moskova’daki RUDN Üniversitesi’nde öğretim görevlisi olarak çalışıyordu.
Euronews olarak tüm görüşmelerin önemli kısımlarından oluşuyor. Önerilerinizi veya sunumlarınızı sürdürme ve sohbetin bir parçası olmak için [email protected] adresinden bizimle iletişime geçin.
