Cinsel şiddet bir insanlık suçudur. Acımasız, kasıtlıdır ve insanları ve topluluklarını cezalandırmayı ve aşağılamayı amaçlamaktadır.
Ve dünya çapındaki varlığını sürdüren cinsel savaşta, istismar ve terör taktiği olarak giderek daha fazla görülüyor.
Benim evim olan Demokratik Kongo Cumhuriyeti’nden (DRC) gelen son raporlar son derece endişe verici. Demokratik Kongo Cumhuriyeti, küçük bir kızı bırakın, bir kadın için bile çok tehlikeli bir yer haline geldi.
Çatışma bağlantılı cinsel saldırılar fiziksel ve psikolojik travma, uzun süreli yaralanmalar ve HIV enfeksiyonuna maruz kalma devam ediyor ve bazıları ölüyor.
Kadınlar istenmeyen doğumlarla uğraşmak zorunda kalıyor, anneler kendi aileleri ve bölümleri tarafından dışlanmanın taşınması, erkekler ve erkek çocukların damgalanması sağlık ve kanuni engellerle karşı karşıya kalıyor.
Cinsel şiddetin etkisi yaygın ve yıkıcıdır. Cinsel şiddetten etkilenen insan yaşamının çokluğu, ne kadar çok aileden etkilendiği ve yok olduğu gösteriliyor.
Cinsel ilişkilerin tekrarı hayatta kalanların sürekli korku içinde yaşamalarına ve yaşadıkları daha sonraki saldırılara karşı tükenme hissetmelerine neden oluyor.
Sisteme inanç yok, kurumsale güven yok
Hukukun avantajının olmadığı, ciddi suç işleyenlerin ceza aldığı bir ülkede yaşadığınızda yalnızca endişelenebilirsiniz. Kendini güvende hissetmen mümkün değil.
Küresel şiddete bağlı cinsel şiddetten sağ kurtulanlarla ilgili mevcut istatistikler yardımcı olmuyor çünkü bunların her yerde, ulusal olarak yapılan savaşçıların, barış zamanında tecavüzlerden kurtulanların yaklaşık %90’ının kendilerinin ne olduğunu asla bildirmediğini gösterdiğini gösteriyor. Çatışma ortamlarında meydana gelen bozulmaların engellenmesi yalnızca artar.
Hayatta kalanların polise gitmemelerinin birçok nedeni var; çünkü adalet sistemine inançları yok ya da kurumsale çok az sponsorlar ya da onların nasıl davranılacağı konusunda ciddi endişeleri var ve güvenliklerinden korkuyorlar. .
Tarihsel olarak bu suçlara ilişkin mahkûmiyet şaşırtıcı derecede düşüktü. Bu kadar az vaka başarıya ulaşırken hayatta kalanların öne çıkan parçaları nasıl bekleyebilir veya teşvik edilebilir?
Şu anda, çatışmayla bağlantılı cinsel şiddet konusunda, doğum sorumluluğu konusunda sivil toplum ve mücadelelerin yöneticilerindeki kuruluşlar üstleniyor.
Her ne kadar hayatta kalanların çoğu bu güne kadar ilgili devam eden görüşmelerden dolayı övgü olsa da, şu anda küresel bilgiler, etkilenenlere hayatlarını yeniden inşa etme elde edebilmek için somut dönüştürme dönüştürme konusunda gerçek bir güçle karşı karşıyayız.
Şu anda hayatta kalanlara ihtiyaçların sağlanması yardım yeterince sağlanamıyor.
Hayatta kalanların toplam verimini ve ilgisini hak ediyor
Kalan hayatta olanların çoğu, kendi ülkelerinin çatışmayla bağlantılı cinselliğin önlenmesi, durdurulması ve buna uygun şekilde yanıt verme konusunda somut adımlar attığını görmek istiyor.
Hepimizin güvende hissedebilmesi ve temel insan haklarından yararlanabilmesi için sorumluların kontrolünü ele almamız gerekiyor.
Her türlü damgalamayı kınayan ve hayatta kalanlara onurlu ve deva muamelesi yapanların tedavi edilmesi gerekiyor. Ve daha da önemlisi, hayatta kalanların genel cinsiyetleri, etnik kökenleri, yaşları veya cinsel özellikleri ne olursa olsun aynı muamele ve deva ile davranılmalıdır.
Bu mücadelede hayatta kalanların değişmesi esastır. Destek, sistem ve adalet parametreleri odaklı bir şekilde ne kadar güçlendirilebileceği konusunda çok önemli bir araç.
Meslektaşım Kolbassia Hauossou ile birlikte Survivor Şampiyonu olduğu yerde, görevimin bir parçası, daha fazla hayatta kalanın Çatışmalarda Cinsel Şiddeti Önleme Girişimi’ne katılabilmesi için yer açılabilir ve bir platform oluşturulabilir.
İşim sayesinde farklı hayatta kalan birçok insanla tanışma fırsatı buldum ve onların kararlılığından ve hayattan her zaman ilham aldım.
İnsan hakları ‘ya hep ya hiç’
Ancak bu sadece hayatta kalanların elinde değil.
Uluslararası toplumsal cinsel şiddete ilişkin şiddete müdahalede önemli bir rol vardır. Ancak, kaybı verici bir çifte standart geçmişinin acilen aşılması gerekiyor.
Uluslararası toplumun bazı saldırganlarının hızla kınandığını, diğerlerini ise ihmal ettiklerini görüyoruz.
Coğrafi konumları veya siyasi önemleri ne olursa olsun, tüm başarısızlar kınanmalı ve hesap sorulmalıdır. Hayatta kalanlar Nerede olursa olsun büyük acılar çekmektedir ve sürekli olarak tutulan ülke nedeniyle sessizliğe terk edilmemelidirler.
Ukrayna’nın işgalinin ardından karşılaştığımız tepki etkileyiciydi, ancak İran, Sudan, Guatemala ve Demokratik Kongo Cumhuriyeti gibi diğer türleri dikkate almadan gelinen çok daha fazla hayatta kalan kişi var.
Tutarlı bir uluslararası tepkinin olması çok önemli; bazı çeşitlilikte uluslararası suçlara ilişkin hesaplara yönelik yollara bulunamazken, diğerlerinde ise tamamen yokluk olamaz. Ya hepimizin insan haklarına sahiptir ya da hiçbirimiz sahip değiliz.
Kongo sahiplerinden hesap sorulmalı
Şu anda Birleşik krallık’ta yaşadığım ve yeniden gelişmeyi başardım, ancak kendi ülkesinde olup bitenler yıkıcı.
Uluslararası toplum, Demokratik Kongo Cumhuriyeti imparatorluğu olup bitenler konusunda tavır almaya çağırmalı.
Çatışmaya bağlı cinsel şiddet konusunda ulusal bir tartışma başlatma ve bunu engellemek için somut adım atma sorumlulukları var.
Saldırganlar korkunç cinsel suçlardan paçayı sıyırırken, uluslararası müttefikleri de görmezden gelmekten memnun görünüyor.
Uluslararası çifte duraklamaları durdurması ve olup bitenlere etkili bir şekilde yanıt verme hacminde bulunuyorum.
Halkım acı çekiyor ve savaş çok uzun süredir devam ediyor. Artık cinsel şiddet başarısızlıklarının kınanıp hesap gösterilmesinin ve hayatta kalanlara destek, deva ve adalete erişimin gerçekleştiği zaman geldi.
Nadine Tunasi, İşkenceden Kurtuluş’ta koruyucularının elindeki uygulayıcıları ağı olan Survivors Speak OUT’un bir üyesidir.
Euronews olarak tüm görüşmelerin önemli kısımlarından oluşuyor. Önerilerinizi veya sunumlarınızı sürdürme ve sohbetin bir parçası olmak için [email protected] adresinden bizimle iletişime geçin.
