Şunun gerçekleşmesi gerçekleşti: Yom Kippur travmasından 50 yıl sonra İsrailliler katledildi veya kaçırıldı; antisemitizm arttı; Ve dünyada binlerce kişi “nehirden denize” bir Filistin için çağrıda bulunuyor.
Bunların hiçbirinin anlamı anlamıyor. Ama en azından artık kimlerdir açık.
Onlarca yıldır Marksist teorilerle bağışlanmış aşırı sol aktivistler İsrail’in varlığı gayri meşru hale gelmeye çalıştı.
California Üniversitesi, Judith Butler’ın oğlu dönemindeki “İnsanlar Hamas’ı kınamadığı sürece kabul edilebilir sayılmazlar” şeklindeki şikayetinin altında yatan ruh budur.
Aynı ruh, ilerici ABD Kongre Üyesi Rashida Tlaib’in, İsrail’in yanında yer almak için Başkan Joe Biden’ı siyasi olarak tehdit etmesini ve ardından ABD Senatosu’ndaki ilerici lider Bernie Sanders’ın, Tlaib’in “nehirden denizci” mantrasını onaylamasını kınayarak tedbir alınmasına yol açtı.
Başta Biden olmak üzere İsrail’in meşru müdafaa parası güçlü bir şekilde satıldı. Ancak pek çok kişi bunun ne zaman geldiğini bilmediği hiçbir sorunun bulunmadığını itiraf ediyor.
İzin verdikleri tek şey, İsrail’in ilişkileri açısından İsrail’in teröristleri yalnızca riske atıyor (İsrailli siviller için değil, İsrailli olmayanlar için) sıfır olması durumunda nötr hale getirmesi gerekiyor. Belki de İsrail’in karşı karşıya olduğu güvenlik tehditleri konusunda bilgisiz olduklarından, askeri tavsiyelerini ülkede empoze etme konusunda daha alçakgönüllü davranmaları gerekir.
Gerçeklere kör olmaya devam edemeyiz
Soldaki pek çok kişi için İsrail’den ayrılma önyargısı, miyopluğa yol gösterilmesi ve İsrail’in hiçbir zaman haksız yere uğradığı ya da yok olma tehlikesiyle karşı karşıya kalmadığı ya da Filistinli temsilcilerin hiçbir zaman mali üstünlüğünü kaybetmediği (birlikte, Filistinli Hıristiyanlara uygulanan, cinsel istismarda bulunarak) ) yönünde önerilere yol açar. azınlıklar veya siyasi muhalifler).
Nihayetinde İsrail’in silah bırakması, kapıları korumayı bırakması ve 1967’deki hayatta kalma savaşından bu yana kontrol ettiği topraklardan vazgeçmesi yönündeki önerilere göre, o zaman İsraillilere ve genel olarak Yahudilere karşı terörizm sihirli bir şekilde ortadan kalkacaktır.
İsrail’in Birleşmiş Milletler kuruluşundan bu yana her gün karşılaşmaları anlamlı mı?
Avrupa’da sol, Filistinlilerin insani ihtiyaçlarının karşılanması için önemli miktarda AB fonu sürdürülmesinde çağrıda bulundu ve ben de kabul ettim.
Ancak aynı şeyler aynı zamanda bu tür AB fonlarının tamamının zararsız, risksiz bir barış yatırımı olduğu iddia etti.
Ben ve diğer birçok kişinin uzun süre saklandığı bunun yanlış olduğunu anladık. AB parasının İsrail’e karşı barbarca saldırılarını desteklemeye başladıkları görüldü: Nefret ekosistemini teşvik eden okul içerikleri için ödeme yaparak, emekli maaşlarına ve şehitliği teşvik eden ödemelere katkıda bulunarak ve Hamas ile yandaşlarının istiflenmediği, zarar veren malzemeleri satın alarak. insanlara karşı değil aynı zamanda İsrailli sivillere karşı da silah olarak kayıt yapıldı.
AB’nin dış ilişkiler ve güvenlik politikasından sorumlu yüksek müdürü ve başkan yardımcısı sosyalist Josep Borrell, kendisine sürekli baskı yapmamasına rağmen bu bağlantıları anlayamıyor veya yapamıyor. Bunları nasıl göremez?
Patolojik bir saflık vakası
Belki de hiçbir yerde İsrail’e karşı patolojik saflık İsveçli yurttaşlarım arasında olduğu kadar belirgin değildir.
Örneğin Temmuz ayında sosyalist milletvekili Meskenin İncir, AB’nin Filistin Yönetimi ile ilişkileri hakkında Avrupa Parlamentosu’na sunulan Dışişleri Komitesi raporunda Hamas’tan hiç bahsetmedi. Veya terörizm. Veya antisemitizm. Ya da Filistinlilerin Filistinli Hıristiyanlara yaptığı şehitlik.
Bu hikayelerin Orta Doğu anlatımında hiçbir rol oynanmıyor. İsrail’in teşvik ettiği gibi tüm Filistinli siyasi mahkumları serbest bırakmanın, yalnızca Hamas’ın değil aynı zamanda Filistin Halk Kurtuluş Cephesi ve Filistin İslami Cihad’ın (hepsi de AB tarafından kayıtlı teröristlerin) bireylerin de serbest bırakılmayı bildiren kronikleri yanlış mı? Veya Hamas’ın 2007’den bu yana Gazze’yi gerçekten (kötü) yönettiğini mi gerçekten?
Başka bir örnekte, İsveç parlamentosunun dış politikalarının bir üyesi, başka bir sosyalist Cemal El-Haj, Hamas’la bağlantılı bir konferansta konuştu ve bu onun partisinin komitesinden ihraç edilmedi, azarlanması neden oldu. Bir teröristin tehlikeli sinyaller göndermesi hayal ettiğinizde mi?
Filistinli teröristlerin fırlattığı başarısız roket 17 Ekim’de Gazze’deki bir hastaneyi uçurduğunda, İsveç sosyalist parti lideri Magdalena Andersson (İsveç’in bir sonraki başbakanı olmayı hedefliyor) ani bir tepki gösterdi ve Hamas’ın haberlere dayanarak suçladı. İsrail.
Böyle bir kaynağın risklerini ve bu tür yalanları yaymanın maliyetini nasıl anlamazdı?
İki hafta önce, Avrupa Parlamentosu’nun genel kurul toplantısında, Sol Parti’nin İsveçli üyesi Malin Björk, tutkuyla sadece Gazze’de insani bir duraklama değil, kalıcı bir ateşlikes gösterisinde bulunuyordu.
Hamas’ın barışı istemediğini bilmiyor musun? Aslında, çapraz ateşe atılan Filistinlileri umursamıyorlar ama İsrail’deki haritadan silme kampanyalarını yeniden yürütmek için ellerinden geldiği süre boyunca kullanacaklar mı?
Yalan ve çılgınlığın alevlerini körükleyen nefret ve ikiyüzlülük
Sol, Orta Doğu çatışmasını anlamıyor. Zira İsrail’in var olma hakkının gayri meşru hale gelmesi, İsrail’in meşru müdafaa belgesinin inkar edilmesi, Holokost ile nefret arasındaki bağa göre olmayan her kimse aslında İsrail’i yok etmeye kararlı teröristlere su taşıması anlamına gelir.
Uyanma vakti. Başta Hamas yönetimindeki Gazze olmak üzere, Filistin yönetiminin büyük bir kısmını koruyan sistematik baskıya.
Bu gruplardan bu kadar az sorumluluk talep eden güvenli ve beceriksiz politikalara.
Ve kendi toplumlarımızda yaygın olan, yalan ve çılgınlığın alevlerini körükleyen nefret ve ikiyüzlülüğe. Benim memleketim olan İsveç’te, Avrupa’da, Batı’da bizler, apaçık antisemitizm de dahil olmak üzere, kimlikçi ideolojilerle dolu karanlık geçmişimizi hiç de geride bırakmadığımızı görmek bizim kalıcı utancımızdır – alarm veren bir azınlıktır.
Trajik bir şekilde, bu mirası geride bırakmayan en çok da soldur. Eğer 7 Ekim’de bir uyanışı tetiklemezse korkarım ki çok geç olabilir.
David Lega (Kristdemokraterna, EPP Grubu), Avrupa Parlamentosu’nun İsveçli bir üyesidir ve Dışişleri ve İnsan Hakları komitelerinde görev yapmaktadır.
Euronews olarak tüm görüşmelerin önemli kısımlarından oluşuyor. Önerilerinizi veya sunumlarınızı sürdürme ve sohbetin bir parçası olmak için [email protected] adresinden bizimle iletişime geçin.
