Şu anda Avrupa’nın en kalabalık topluluklarından ikisi olan Romanlar ve Ukraynalı mülteciler, Çek Cumhuriyeti’nde yalnızca bir krizin merkezleri.
Biri Roman genç bir adamın ölümüyle geçmiş yakın tarihli bir dizi saldırı ve ardından gelen protestolar, iki grubu karşı karşıya getirdi.
Çek Cumhuriyeti’nde yaşayan ve Roman davasıyla ilgilenen bir insan hakları aktivisti olan Gwendolyn Albert, Euronews’e “Tamamen trajik” dedi.
Ülke kitlesi yaklaşık %3’ünü oluşturan Roman topluluğu, ülke içinde uzun süreli kullanılan önyargı, taciz, kullanım ve hatta sonuçlarına maruz kalmaya maruz kalır.
Ancak Çek Cumhuriyeti’nin Rus işgalinden kaçan Ukraynalılar için kilit inşaat noktalarından biri haline gelmesiyle, mülteci sayısı artık ülkedeki en büyük azınlığı olduğu tahmin edilen Roman yerleşiminden daha fazla.
Son zamanlardaki tırmanışlar, Çek hükümetinin gövdesinde olmayan nüfuslarla başa çıkmadaki kusurlarını ve marjinal ve genel gruplara yardım etmek için STK’lar gibi devlet dışı aktörlere aşırı güvenini ortaya çıkardı.
Bağnazlık Ukrayna savaş yorgunluğuyla birleşti
10 Haziran’da güneydoğudaki Brno’da 23 yaşındaki bir Roman bir müzik şenliğine giderken tutuklandı. Daha sonra hastaneye götürülürken bıçak darbeleri sonucu öldü, kardeşi yaralandı.
Saldırgan’ın evi açıklanmazken, görgü tanıklarının raporları kişinin “Doğu Avrupa” veya “Ukrayna” uyruklu olduğunu iddia etti.
Bu, özellikle Ukrayna çoğulluğa hemen atlayan sağcı ve aşırılık yanlısı yorumculardan gelen yabancı düşman yorum kasırgasını başlattı.
Albert, “Medya bu münakaşaları erkekler arasındaki münakaşalar olarak söylemek yerine, mağdur olan Romanlar arasındaki münakaşalar olarak rapor ediyor” dedi.
“Romanlar zaten yetkililere güvenmiyor ve bu da Roman topluluğunu yine onlar yerine başka bir grubu koruyormuş gibi hissettiriyor” diye açıkladı.
Mevcut Çek hükümeti, Rusya ile savaşırken Ukrayna’yı bir şekilde desteklese de, bu yıl ülkenin daha tarafsız bir duruş sergilemesini talep eden birkaç protesto düzenledi.
Hükümetlerinin tutumunu eleştirenlerden bazıları, ya savaş çabalarıyla ilgili Kremlin propagandasına inanan ya da Ukraynalı mültecilerin topraklarında gördüklerina inandıkları kucaklara kızan aşırı sağcı sesleri olma harekatı.
Sahibi de Ukrayna’nın zaferinin bir destekçisi olan Albert, çok sayıda mültecinin üzerinde ekonomi yarattığı baskıyla birleştiğinde – uygun maliyetli konut ihtiyacı olan insanların akınını zaten kırılgan olan konut piyasasını boğdu – “insanları yıpratmaya” aldığını söyledi. savaş.
Bu, sosyal medyadaki Rus dezenformasyonuyla birleştiğinde, şüpheli figürlerin ve yorumcuların daha geniş kamuoyunu ve Romanları Ukrayna zinciri ile karşı karşıya karşıya kalanların yol açtı.
Özellikle COVID salgınından bu yana, takımın bazı bölümlerinin yanlış ve yanlış iddialarla karşı karşıya kalmasıyla, dezenformasyon Çek Cumhuriyeti’nde artan bir endişe haline geldi.
Aynı şey Roman topluluğu için de geçerli.
Albert, “Birçoğu … COVID, aşılar vb. Roman topluluğu ve Ukraynalı mülteciler.
Aşırı sağ figürler için üreme alanı
1 Temmuz’da Pardubice’de birkaç erkek arasında başka bir arbede çıktı ve Çek çoğu medya kuruluşu bunu “Romanlar ve Ukraynalılar arasında bir bıçaklı kavga” olarak bildirdi.
Bir kişinin ağır yaralanması ve korunması gerekir.
Albert, “Aşırı sağcı üyelerin Roman topluluğuyla temasa geçerek size katılalım, bu yabancılardan nefret ediyoruz demeleri nedeniyle toplandılar ve sonra iptal edilen bir gösteri vardı” dedi.
“Neyse ki, bu gösteriyi düzenleyen kişi, onun istemediği bir yöne gitmeyle ilgili olduğunu fark etti ve bu yüzden iptal etti, ancak diğerleri yine de bir gösteri düzenledi” diye açıkladı.
Roman toplumunun bir temsilcisi olduğunu iddia eden David Mezei, etkinliğe katılarak Ukraynalılar aleyhine “Onları burada istemiyoruz” gibi düşman sloganlar atarak kışkırtmaya çalıştı.
Roman topluluğu Çek sistemine güvenmez ve genellikle, kaçışlarını sürdüren ihmal nedeniyle, kendi çıkarlarını yürekten düşünmediklerine inanmaya yönlendirilir.
Mezei gibi figürler, Ukraynalıların Çek Cumhuriyeti’nde Romanlara asla verilmeyen misafirlere işaret etmeyi iddia ederek kazanmaya çalışıyor.
Albert, “Barışçıl bir anıtın olması gereken her şeyi bir nevi kaçanlar” dedi.
Romanlar, Avrupa’nın beyaz olmayan en büyük grubu etnikdir. Kendilerine ait bir devletten veya yeterli üst düzey kurumsal temsilden yoksun olmaları, genellikle topluluğa emsalsiz düzeyde nefret ve eziyet verilmesine yol açmıştır.
Albert, Roman yerleşiminin bazı konaklama yeri “insanların kendilerinden beklendiği gibi görünen muhteşem Ukraynalıların” “kollarını karşıladıklarına” inandıklarını, Roman Ukraynalıların ise Çek Cumhuriyeti’nde gittikleri süre boyunca çok fazla ayrımcılığa maruz kaldıklarını söyledi.
İronik bir şekilde, Roman temsilcisi Mezei, STK’ların kıtasındaki gardiyanları görevliler en saygılı oldukları boyuna rağmen, “kar amacı gütmeyen bölge” Ukraynalılara secde etmekle eleştirdi.
Kriz zamanlarında en zayıflar en çok acıyı çeker
2008 mali krizi, 2015’teki göç krizi ve daha yakın zamanda Kovid salgını ve Ukrayna’nın işgalinden kaynaklanan Avrupa ne zaman siyasi veya ekonomik krizleriyle karşı karşıya kalsa, Roman topluluğu diğer gruplara kıyasla çoğalan etkilerle karşı karşıya kalanlar.
“Topluluklarımız ve evlerimiz aşırı kalabalık ve birçoğunun suya erişim yok. Açık Toplum Vakfı’nda Roman sorunları üzerine çalışan Željko Jovanović, Euronews’e verdiği demeçte, duruma göre Avrupa’daki en dışlanmış Roman topluluklarının %30’unun temiz, içme suyuna erişimi yok” dedi.
Roman topluluklarının kıtanın yerlileri olmasına rağmen genellikle “istenmeyen yabancılar” olduğunu iddia eden aşırı sağcı politikaların yükselişini de olumsuz yönde etkiliyor.
Jovanović, “Her şeyden önce, son 15 yılda aşırı sağın siyasi gücü ve artan ana akım partileri bile aşırı sağa çekiyor” dedi.
“Bunu merkez sağın ve solun nasıl oy kazanmak için aşırı sağın taktiklerini kullanmanın genel sonuçları olarak Orban ve Fico’nun yanı sıra Sarkozy ve Berlusconi’de görüldü.”
Aşırı sağcı gruplar sık sık gururla yaşayanlar, Romanlara saldırırken, evlerine veya mahallelerine saldırarak filme aldılar ve Romanların “yoklanması gerekenler” listelerinin başına yerleştirdiler.
“Bütün bunlar, Romanlar gibi marjinalize edilmiş topluluklar için olumlu bir şeyler yapacak olan politikacıların bile oylarından gördükleri bir ortam yarattı. Dolayısıyla, sadece Romanlar ihmal edilmekle kalmadı, aynı zamanda Romanlara saldırmak siyasi olarak kazançlı hale geldi” diye ekledi Jovanović.
